Ακούστε το άρθρο στο Spotify:
Η συνδεόμενη με τη διατροφή διατατική μυοκαρδιοπάθεια ή ΔΜΚ (Dilated Cardiomyopathy ή DCM) στις γάτες ήρθε για πρώτη φορά στο φως στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ενώ σε σκύλους πρωτοεμφανίστηκε στα μέσα του 1990. Η σύνδεση μεταξύ διατροφής και ΔΜΚ ήταν σε γενικές γραμμές άγνωστη μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Παρά ταύτα, τα τελευταία χρόνια ένας αυξανόμενος αριθμός περιστατικών ΔΜΚ που εμφανίζεται σε σκύλους, φαίνεται να σχετίζεται με τη διατροφή.
Αν και σε αρκετές περιπτώσεις έχει επιβεβαιωθεί η συσχέτιση της διατροφής με την εν λόγω πάθηση, πραγματική σύνδεση δεν έχει ακόμη αποδειχθεί. Εντούτοις, στα πλαίσια μιας έρευνας που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα από τον κτηνίατρο καρδιολόγο και ερευνητή Δρ. Ράιαν Φράις, κτηνίατροι καρδιολόγοι ρωτήθηκαν σχετικά με περιπτώσεις πιθανής σύνδεσης της ΔΜΚ με τη διατροφή των σκύλων που εξετάσθηκαν κατά τα τελευταία δύο χρόνια. Ελήφθησαν συνολικά πληροφορίες για περισσότερα από 240 περιστατικά, ενώ οι απαντήσεις δόθηκαν από κτηνιάτρους από τις Η.Π.Α, το Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά, το Ισραήλ και την Αυστρία.
Από τα σκυλιά που εξετάσθηκαν, τα 134 προσδιορίστηκαν ως σκυλιά μικτής φυλής, τα 23 ως Γκόλντεν Ριτρίβερ, τα 9 ως Λαμπραντόρ Ριτρίβερ, τα 7 ως Κόκερ Σπάνιελ, ενώ λιγότερα ή ίσα με 5 σκυλιά προσδιορίστηκαν ως άλλης ράτσας, για συνολικά ακόμα 25 ράτσες.
Οι ερωτηθέντες κτηνίατροι καρδιολόγοι για τα περιστατικά που διαγνώσθηκαν ως ΔΜΚ κατά τη συγκεκριμένη περίοδο, απάντησαν πως το 16% όλων των περιπτώσεων αντιπροσώπευε περιπτώσεις ΔΜΚ που συνδέονται με τη διατροφή.
Μία πρόσφατη ανακοίνωση από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των Η.Π.Α. (Food and Drug Administration, FDA) που ειδοποίησε τους ιδιοκτήτες κατοικίδιων και τους κτηνιάτρους σχετικά με αναφορές ΔΜΚ σε σκύλους που καταναλώνουν ζωοτροφές οι οποίες περιέχουν αρακά, φακές, άλλους σπόρους οσπρίων ή πατάτες ως κύρια συστατικά, έχει προκαλέσει ανησυχίες στους ιδιοκτήτες κατοικίδιων. Ως εκ τούτου, κρίνεται θεμιτό να ευαισθητοποιηθούν οι κτηνίατροι σχετικά με το ζήτημα και να εξεταστούν οι επί του παρόντος γνωστές συσχετίσεις συγκεκριμένων διατροφικών συνηθειών με τη ΔΜΚ σε σκύλους, προκειμένου να επιτευχθεί ο εντοπισμός των υποκείμενων αιτιών.
Σε σχετική ερευνητική εργασία που πραγματοποιήθηκε στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Β. Καρολίνας, Ράλεϊ (North Carolina State University, Raleigh), προτείνεται αν ένας σκύλος διαγνωσθεί με ΔΜΚ και ακολουθεί διατροφή με μπουτίκ με περιεχόμενα εξωτικά συστατικά, χωρίς δημητριακά, χορτοφαγική, vegan ή με σπιτικά προετοιμασμένο φαγητό, να μετρηθούν οι συγκεντρώσεις ταυρίνης στο πλάσμα και στο ολικό αίμα. Ο λόγος που η συγκεκριμένη μέτρηση συνίσταται να γίνει τόσο στο πλάσμα, όσο και στο συνολικό αίμα είναι ότι δεν είναι ακόμη σαφές ποια από τις δύο μετρήσεις αντικατοπτρίζει με μεγαλύτερη ακρίβεια τη συγκέντρωση ταυρίνης στο μυοκάρδιο του σκύλου. Σημειώνεται, ακόμα, ότι εάν τίθεται το ζήτημα του κόστους, είναι προτιμότερο να δοθεί προτεραιότητα στη μέτρηση που αφορά το ολικό αίμα, διότι αποτελεί καλύτερο δείκτη όσον αφορά τη μακροπρόθεσμη κατάσταση της ταυρίνης.
Επίσης, τονίζεται ότι τα εύρη αναφοράς για τις συγκεντρώσεις της ταυρίνης σε σκύλους θα πρέπει να ερμηνεύονται με προσοχή, ενώ μάλιστα παρατηρείται ότι τα εύρη αυτά θα έπρεπε ενδεχομένως να οριστούν για κάθε ράτσα διαφορετικά. Η παρατήρηση αυτή βασίζεται στο γεγονός ότι σε ορισμένα Γκόλντεν Ριτρίβερ που είχαν διαγνωσθεί με ΔΜΚ, οι συγκεντρώσεις ταυρίνης στο αίμα μετρήθηκαν μεταξύ 200 και 250 nmol/L, οι οποίες γενικά θεωρούνται χαμηλές τιμές, αν και τοποθετούνται στο κατώτερο άκρο εντός των ορίων αναφοράς. Σημαντικό είναι, επίσης, ότι ορισμένα από τα διαγνωσμένα με ΔΜΚ Γκόλντεν Ριτρίβερ, ανταποκρίθηκαν θετικά σε αλλαγή της διατροφής και στη λήψη συμπληρωμάτων ταυρίνης. Η συγκέντρωση της ταυρίνης στο ολικό αίμα για τη συγκεκριμένη ράτσα συνίσταται να αγγίζει τα 250 nmol/L, αν και η έρευνα επί του συγκεκριμένου θέματος βρίσκεται εν εξελίξει. Τoνίζεται, ακόμα, ότι η χορήγηση ταυρίνης σε σκύλους που παρουσιάζουν ανεπαρκείς συγκεντρώσεις κρίνεται απαραίτητη.
Καταλήγοντας, οι συγγραφείς της ερευνητικής εργασίας διατυπώνουν την εξής παρατήρηση:
H διαφημιστική προώθηση των τροφών για κατοικίδια έχει ξεπεράσει σε ρυθμό την επιστημονική έρευνα, με αποτέλεσμα οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων να μη λαμβάνουν πάντα υγιεινές και επιστημονικά επικυρωμένες αποφάσεις, παρότι θέλουν να κάνουν το καλύτερο για τα κατοικίδιά τους. Οι πρόσφατες περιπτώσεις ΔΜΚ συσχετιζόμενης με τη διατροφή, είναι προφανώς ανησυχητικές, και απαιτούν επαγρύπνηση από τις κτηνιατρικές και ερευνητικές κοινότητες.
