Του Σταύρου Μαρίνου
Διανύουμε την τελευταία ημέρα του χρόνου. Σε λίγες ώρες, τα ημερολόγια ανά τον πλανήτη θα γυρίσουν από το 2022 στο 2023 και όλοι μας, λίγα δευτερόλεπτα μετά την αλλαγή του έτους θα αγκαλιαστούμε σφιχτά με τους αγαπημένους μας, θα φιληθούμε, θα νιώσουμε τη θαλπωρή και τη ζεστασιά της οικογένειάς μας, θα ανταλλάξουμε ευχές, θα φάμε, θα πιούμε, θα διασκεδάσουμε.
Κι όσοι από εμάς έχουμε κατοικίδια, διατυμπανίζοντας με καμάρι και τιμή πως τα θεωρούμε μέλη της οικογένειάς μας – έχει αποδειχθεί πλέον κι από έρευνες ότι σχεδόν όλοι οι κηδεμόνες ζώων τα θεωρούν μέλη της οικογένειας – θα πρέπει να το δείξουμε κι έμπρακτα. Όχι στους φίλους μας ή ακόμη και στους τυχαίους ακόλουθούς μας στο Instagram, αλλά σε εκείνα. Αυτό είναι που έχει αξία. Γιατί εκείνα, όσο κι αν φωνάζουμε εμείς πως είναι κομμάτι της οικογένειάς μας στα social media ή οπουδήποτε αλλού, αυτό δε μπορούν να το καταλάβουν, δε μιλούν τη γλώσσα μας. Μπορούν, όμως, εύκολα να το νιώσουν, εάν φροντίσουμε να συμμετέχουν σε όλη αυτή τη γιορτινή ατμόσφαιρα, και ειδικά απόψε. Ο χρόνος μετρά πλέον αντίστροφα για τη νύχτα της παραμονής της Πρωτοχρονιάς και τον ερχομό του νέου έτους.
Αξίζουν να τους δείξουμε την αγάπη μας και να τα κάνουμε να νιώσουν ότι πράγματι ανήκουν στην οικογένεια, καθώς και ότι είναι ισάξια με τα ανθρώπινα μέλη αυτής. Και για να το πετύχουμε αυτό, θα πρέπει να αξιοποιήσουμε την παγκόσμια γλώσσα, αυτήν της πράξης. Αυτή είναι και η μόνη “γλώσσα” που αντιλαμβάνονται όλα τα πλάσματα αυτού του πλανήτη.
Ας εκμεταλλευτούμε τη ζεστή, ανάλαφρη και εορταστική ατμόσφαιρα των ημερών, και ιδίως της σημερινής, και ας τ’ αγκαλιάσουμε όπως θα αγκαλιάσουμε κι όλα τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Να τα κρατήσουμε στα πόδια μας, όπως οι γονείς κρατούν τα παιδιά τους. Να τους δείξουμε, με οποιονδήποτε τρόπο νιώθουμε και μπορούμε, ότι δεν υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα σε εκείνα και στα ανθρώπινα μέλη της οικογένειας.
Μην είστε από εκείνους – δυστυχώς, το έχω δει να συμβαίνει μπροστά στα μάτια μου – που αναγκάζουν τη γάτα τους να καθίσει πάνω τους για να “ανεβάσουν” το story και μετά την πετούν ξανά στην άκρη της, ώστε να είναι ελεύθεροι να συνεχίσουν το φαγητό τους ή να παρακολουθήσουν τις αντιδράσεις και τα σχόλια που λαμβάνουν για το κατοικίδιό τους, την ίδια ώρα που το έχουν “γραμμένο”, χωρίς να έχουν ελέγξει καν εάν εκείνο έχει το φαγητό και το νερό του. Δεν έχει καμία αξία για τη γάτα ή το σκύλο μας να πρωταγωνιστήσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εάν δεν πρωταγωνιστεί πραγματικά στο σπίτι μας, στην οικογένεια και στην καρδιά μας. Οι φωτογραφίες με τα ζωάκια μας “κλειδώνουν” τις αναμνήσεις και αποτυπώνουν στιγμές χαράς και αγάπης. Ειδικά αν αναλογιστούμε ότι δεν θα είναι πάντοτε εκεί, αυτές οι φωτογραφίες θα αποτελούν κάποτε την υλική αποτύπωση των αναμνήσεων και της παντοτινής μας αγάπης για εκείνα. Όμως, αυτός θα πρέπει να είναι και ο σκοπός που θα εξυπηρετούν και να είναι αληθινός, γνήσιος, όχι μια φωτογραφία κατόπιν εξαναγκασμού για να δείξουμε στο κοινό μας πόσο καλοί και δεμένοι είμαστε με το κατοικίδιό μας.
Ας αφήσουμε για μία μέρα το κινητό μας κάτω, αφού στείλουμε έστω τις ευχές μας στα αγαπημένα μας πρόσωπα που δεν είναι μαζί μας και απαντήσουμε στις ευχές που έχουμε λάβει, κι ας ξαπλώσουμε κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, να κυληθούμε στο πάτωμα με το γατάκι ή το σκυλάκο μας, να του δείξουμε ότι σήμερα είναι γιορτή, ότι απόψε είναι η κορύφωση της εορταστικής ατμόσφαιρας των Χριστουγέννων και όπως ακριβώς είμαστε πιο εκδηλωτικοί και εκφραστικοί με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, με αγκαλιές, φιλιά και όλα τα παρεμφερή, ότι έτσι είμαστε πιο εκδηλωτικοί και με εκείνα. Μόνο έτσι θα νιώσουν ότι είναι πραγματικά ένας απ’ όλους τους υπόλοιπους κρίκους της οικογένειας, αλλά και ότι δεν τ’ αφήνουμε “στην απ’ έξω” μόλις αγκαλιαζόμαστε, γλεντάμε και χαμογελάμε.
Γιατί, αν το καλοσκεφτούμε, πέρα από το 2 που μέχρι αύριο θα έχει γίνει 3, είναι σημαντικότατης και καθοριστικής σημασίας το ότι απόψε μας δίνεται η αφορμή της ανασκόπησης των καλών και των κακών στιγμών της χρονιάς που φεύγει, καθώς και η ευκαιρία να θέσουμε νέους στόχους γι’ αυτήν που έρχεται, να ανανεωθούμε, να χαλαρώσουμε και να “γεμίσουμε τις μπαταρίες μας”, προκειμένου να εισέλθουμε δυναμικά στο 2023, με ενέργεια και όρεξη να πετύχουμε – και να πάθουμε – όλα όσα ευχόμαστε κι επιζητούμε.
Αλλά και μία άλλη αφορμή, εξίσου σημαντική. Εκείνη του να δείξουμε στους αγαπημένους μας, συμπεριλαμβανομένων φυσικά και των κατοικίδιών μας, την πραγματική και ανιδιοτελή μας αγάπη προς εκείνους, μέσω πράξεων έκφρασης, όπως τις νιώθουμε κι όπως μας “βγαίνουν”. Πράξεις που μέσα στη ρουτίνα της καθημερινότητας εύκολα ξεχνάμε και τους επιτρέπουμε αβίαστα να παγιδευτούν στη γυάλα της σκέψης, αποτρέποντας την αυθεντική εκδήλωση συναισθημάτων να μας φέρει πιο κοντά με εκείνους που επιθυμούμε, ακόμη κι αν η αγάπη σε μία οικογένεια, φιλία ή ερωτική σχέση θεωρείται δεδομένη. Δεν είναι. “Ανοίξτε” τη ψυχή σας και δείξτε την αγάπη σας σε όλους όσους την έχουν και την αξίζουν, ακόμη κι αν ξέρετε πως το γνωρίζουν. Και, πιστέψτε με, οι άνθρωποι μπορεί να είναι σίγουροι για την αγάπη μας, όσο μπορούν να είναι, αλλά τα ζωάκια μας δίνουν τον αγώνα τους καθημερινά να την κερδίσουν απ’ την αρχή. Ξανά και ξανά.
Γι’ αυτό, απόψε ας μην τα αφήσουμε να “παλεύουν” κι ας τα πάρουμε αγκαλιά πρώτοι για να νιώσουν όλα όσα νιώθουμε για εκείνα. Και αν υπάρχει κάτι δεδομένο, αυτό βρίσκεται ακριβώς εδώ: εκείνα θα μας δείξουν την αγάπη τους είτε εμείς τους δείξουμε τη δική μας, είτε όχι.
Κι αυτό, αγαπητοί αναγνώστες, σημαίνει ανιδιοτέλεια.
