«Σήμερα μπορούμε να μιλάμε μόνο για προβληματισμό σε μια χώρα με τόσα αδέσποτα, με τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κηδεμόνες κατοικίδιων, οι οποίοι κυρίως δεν υιοθετούν και θέλουν να τα παραδώσουν κιόλας, με πολιτεία που απλώς μοιράζει χρήματα σε δήμους και μεγάλα λόγια για δήθεν φιλοζωία».

Με την παραπάνω δήλωση περιέγραψε τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα αδέσποτων ζώων η πρόεδρος της φιλοζωικής οργάνωσης Θεσσαλονίκης «ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ», Εύη Καλαϊτζίδου, εκτιμώντας ότι η κατάσταση στον δήμο Θεσσαλονίκης είναι η χειρότερη της τελευταίας δεκαετίας, παρά το γεγονός ότι έχουν δαπανηθεί τα μεγαλύτερα ποσά.

Η κ. Καλαϊτζίδου, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην κ. Νατάσα Καραθάνου και το ΑΠΕ-ΜΠΕ με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα για τα αδέσποτα ζώα, αναφέρθηκε στην απουσία οργανωμένων στειρώσεων από τον δήμο Θεσσαλονίκης, όπως και στην απουσία σίτισης και περίθαλψης σε καθημερινή βάση.

«Η Πολιτεία, αν ήθελε να λύσει το πρόβλημα θα το είχε λύσει, απλώς εφαρμόζοντας τους νόμους που η ίδια ψηφίζει. Αυτή τη στιγμή, όμως, στο θέμα των ζώων, ούτε τάξη υπάρχει ούτε ηθική τόσο από τη μεριά της Πολιτείας όσο και από τη μεριά των φιλόζωων που στην πλειοψηφία τους επιδίδονται σε μια πρωτοφανή ανθρωποφαγία μεταξύ τους για το ποιος είναι πιο… φιλόζωος», αναφέρει χαρακτηριστικά η κ. Καλαϊτζίδου, προσθέτοντας ότι η Πολιτεία, αντί να βελτιώσει έναν καλό νόμο που είχε στα χέρια της, τον 4039/2012, και να τον εφαρμόσει, έφερε έναν άλλο νόμο που ενισχύει την ανευθυνότητα, αφού ο καθένας μπορεί να πάρει ένα ζώο από τον δρόμο και να το κάνει ό,τι θέλει.

Απαντώντας σε ερώτηση για τυχόν αύξηση του ποσοστού κακοποίησης ζώων και με αφορμή το γεγονός ότι το «ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ» έφερε στο φως το περιστατικό με τον άνδρα που πάτησε μέχρι θανάτου γατάκι στο κέντρο της πόλης, η κ. Καλαϊτζίδου τονίζει ότι δεν είναι γνωστό αν έχουν αυξηθεί ή αν απλώς γνωστοποιούνται λόγω διαδικτύου.

Η ίδια ανέφερε: «Ο κόσμος πάντα κακοποιούσε τα ζώα και πάντα θα τα κακοποιεί, η κακία και η δειλία των ανθρώπων θα εκδηλώνεται πάντα στους πιο αδύναμους. Υπάρχουν πολύ σκληρές κακοποιήσεις, που δυστυχώς δεν καταγγέλλονται, και πολλές κακοποιήσεις που παραμένουν στα συρτάρια γιατί η αστυνομία πραγματικά αδυνατεί να ανταποκριθεί στον όγκο των καταγγελιών».

Με προσωπικό και οικονομικό κόστος ο διαρκής αγώνας για τα ζώα

Σύμφωνα με την κ. Καλαϊτζίδου, οι περισσότεροι εθελοντές εγκαταλείπουν τον αγώνα εξαιτίας της συμπεριφοράς του κόσμου και της οικονομικής ανέχειας, κι όχι επειδή κουράστηκαν να παρέχουν βοήθεια στα ζώα που το έχουν ανάγκη, αφού, όπως εξηγεί, οι φιλοζωικές μη κυβερνητικές οργανώσεις (σύλλογοι, σωματεία κ.λπ.) δεν επιδοτούνται,δεν έχουν προσωπικό και δεν διαθέτουν ακίνητη περιουσία, αλλά την ίδια ώρα πρέπει να πληρώνουν το Τέλος Επιτηδεύματος. Ενδεικτικό του προβλήματος είναι ότι προκειμένου να πληρωθεί το Τ.Ε. των ετών 2012-2016, η κ. Καλαϊτζίδου πούλησε ένα δικό της χωράφι, ενώ οι υπόλοιπες δόσεις καλύφθηκαν από δωρεά επιχείρησης. Από τον Δεκέμβριο του 2022 ο λογαριασμός της φιλοζωικής είναι δεσμευμένος λόγω Τ.Ε., όπως ανέφερε η πρόεδρος της οργάνωσης.

«Κατεβάζει ρολά» η φιλοζωική οργάνωση

Η φιλοζωική οργάνωση «ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ» μέσα στα 11 χρόνια λειτουργίας της άλλαξε τη νοοτροπία της πόλης απέναντι στα αδέσποτα, μέσα από ένα σύνολο δράσεων και ενεργειών, όπως στειρώσεις και υπεύθυνες υιοθεσίες, με αποτέλεσμα οι αδέσποτοι σκύλοι στη Θεσσαλονίκη να είναι πλέον ελάχιστοι και, ως επί το πλείστον, ηλικιωμένοι.

Η οργάνωση περιέθαλψε χιλιάδες ζώα με πόρους προερχόμενους κυρίως από τους ίδιους τους εθελοντές, επεδίωξε μέσα από τον αγώνα της μια καλύτερη νομοθεσία, με περισσότερο σεβασμό και προστασία για τα ζώα, ενώ προχώρησε επίσης σε εκατοντάδες καταγγελίες κακοποίησης με το σύνολό τους να καταδικάζονται, εκτός από μία, όπως περιγράφει η πρόεδρος της οργάνωσης.

Η ίδια χαρακτηρίζει το σωματείο ως το «αγαπημένο παιδί» που ήρθε η ώρα να παύσει να λειτουργεί και να ξεκουραστεί, καθώς τα οικονομικά προβλήματα αποτελούν πλέον εμπόδιο στη συνέχιση του έργου του. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι οι εθελοντές θα σταματήσουν να αγωνίζονται και, φυσικά, τα ζώα που ήδη λαμβάνουν φροντίδα θα εξακολουθήσουν να φροντίζονται και σε καμία περίπτωση δεν θα εγκαταλειφθούν.

Εξάλλου, παρά τις δυσκολίες, η κ. Καλαϊτζίδου τονίζει ότι δεν θα άλλαζε τίποτα, ούτε σε ατομικό ούτε σε συλλογικό επίπεδο, γιατί η αγκαλιά ενός αδέσποτου στο οποίο προσφέρθηκε μια καλύτερη ζωή, η καταδίκη ενός ανθρώπου για τη βάναυση κακοποίηση μια ζωής και η νοοτροπία απέναντι στα ζώα με αναπηρίες -που άλλαξε άρδην τα τελευταία χρόνια, όπως και η εικόνα στο κέντρο της πόλης με τα αδέσποτα να αισθάνονται ασφαλή και να γερνάνε ασφαλή- αποτελούν αξίες ανεκτίμητες και διαχρονικές.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ