Νέα μελέτη επισημαίνει συγκεκριμένες συμπεριφορές σκύλων που οι ιδιοκτήτες τους αντιλαμβάνονται και ερμηνεύουν ως σημαντικές για το δέσιμο με τα κατοικίδιά τους. Στις 28 Σεπτεμβρίου, η Κέιτι Ρίντοχ, απο το Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης στη Σκωτία, και οι συνεργάτες της, παρουσίασαν τα κάτωθι ευρήματα στο περιοδικό ανοικτής πρόσβασης PLOS ONE.
Τα ρομπότ με κοινωνικές συμπεριφορές έχουν προταθεί ως πιθανή λύση ανακούφισης όσον αφορά τη μοναξιά των ανθρώπων και τις προκλήσεις της γήρανσης. Δεδομένης της δυσκολίας δημιουργίας ρομπότ που συμπεριφέρονται σαν άνθρωποι και των γνωστών πλεονεκτημάτων που προσφέρει ο δεσμός μεταξύ των σκύλων και των ιδιοκτητών τους, ορισμένοι ερευνητές διερευνούν το ενδεχόμενο να αναπτυχθούν ρομπότ εμπνευσμένα από τους σκύλους, τα οποία να έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν παρόμοιους δεσμούς με τους ανθρώπους. Ωστόσο, το εγχείρημα αυτό απαιτεί βαθιά κατανόηση συγκεκριμένων συμπεριφορών του σκύλου, οι οποίες βοηθούν τη σύναψη των δεσμών αυτών.
Με στόχο την απόκτηση μιας πιο καθαρής εικόνας αναφορικά με το δεσμό ανθρώπου – σκύλου, ο Ρίντοχ και οι συνεργάτες του διεξήγαγαν μια έρευνα, στην οποία συμμετείχαν 153 ιδιοκτήτες σκύλων. Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να απαντήσουν ερωτήσεις ανοιχτού τύπου, σχετικά με το ποιες συμπεριφορές θεωρούν ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικές για τη δημιουργία και τη διατήρηση του δεσμού με το σκύλο τους.
Οι ιδιοκτήτες περιέγραψαν ένα ευρύ φάσμα βασικών συμπεριφορών, όπως το σκούντηγμα με το ένα πόδι ή το να κοιτάει ο σκύλος τους προς τα πίσω κατά τη διάρκεια της βόλτας, οι οποίες συνεισφέρουν στο να δημιουργηθούν διάφορες αντιλήψεις, όπως ότι ο σκύλος επικοινωνεί με τον ιδιοκτήτη ή ότι παρέχει προστασία. Κατά την ανάλυση των απαντήσεων, οι ερευνητές εντόπισαν 7 βασικές κατηγορίες συμπεριφορών, τις οποίες οι ιδιοκτήτες θεωρούσαν σημαντικές:
1. Συντονισμός, προσαρμογή και εναρμόνιση
2. Επικοινωνία
3. Συνέπεια και προβλεψιμότητα
4. Στοργή και τρυφερότητα
5. Θετικότητα και ενθουσιασμός
6. Εγγύτητα
7. Κοινές δραστηριότητες
Οι ερευνητές προτείνουν ότι η ενσωμάτωση αυτών των τύπων συμπεριφορών σε ρομποτικά συστήματα, θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανάπτυξη ρομπότ που να παρέχουν τα ίδια οφέλη για την εκπλήρωση, με την έννοια του να νιώθει κανείς γεμάτος, καθώς και τα ποικίλα οφέλη ψυχικής υγείας που προκύπτουν ως αποτέλεσμα του δεσίματος των ανθρώπων με τον κατοικίδιο σκύλο τους. Σύμφωνα με τους ίδιους, το επόμενο βήμα θα είναι η διεξαγωγή πειραμάτων όπου οι άνθρωποι θα αλληλεπιδρούν με ρομποτικά σκυλιά προγραμματισμένα να συμπεριφέρονται σαν αληθινοί σκύλοι.
Εν τω μεταξύ, άλλες έρευνες θα μπορούσαν να διερευνήσουν περαιτέρω το δεσμό σκύλου – ανθρώπου, όπως το κομμάτι των διαφορετικών προτιμήσεων όσον αφορά τις συμπεριφορές των σκύλων, μεταξύ ατόμων με διαφορετικό υπόβαθρο και δημογραφικά χαρακτηριστικά.
Οι συγγραφείς προσθέτουν:
“Μια ποιοτική προσέγγιση μας έδωσε τη δυνατότητα να αποκτήσουμε μια βαθιά και ελαφρώς διαφοροποιημένη κατανόηση των χαρακτηριστικών που οι άνθρωποι βρίσκουν τόσο αγαπητά στους σκύλους. Αν και δε θα είναι εύκολο να μοντελοποιήσουμε τις περισσότερες από αυτές τις συμπεριφορές σε ρομπότ, η δουλειά μας προσφέρει νέες και συναρπαστικές πληροφορίες, για όσους εργάζονται με σκοπό την ανάπτυξη τεχνολογιών που μιμούνται τα κατοικίδια.”
