Μέσα από Δετλίο Τύπου η Πανελλήνια Ομοσπονδία «Νέμεσις» για το περιβάλλον, τα ζώα, κατά του κυνηγιού θέλει να φωτίσει μερικές πλευρές ακόμη της πολύκροτης υπόθεσης της Χασίγια και ειδικότητα για την ανακοπή που υπέστη το μωρό τιγράκι που βρέθηκε σε κάδο απορριμμάτων έξω από το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο στις 28 Φεβρουαρίου.
Η «Νέμεσις» διευκρινίζει τα γεγονότα, γιατί όπως αναφέρει “το οφείλει στην αξιοπρέπειά της σαν άτομα και σαν φορέας και στις αρχές της” καθώς γνωρίζει για την ανακοπή που υπέστη η Χασίγια μετά από τηλεφωνική επικοινωνία που είχε η Ομοσπονδία με τον κ. Νίκο Μπόκαρη του ΥΠΕΝ.
Αναλυτικά η Πανελλήνια Ομοσπονδία «Νέμεσις» αναφέρει:
Πολλά έχουν ακουστεί κατά διαστήματα κατά του Νίκου Μπόκαρη, Προϊσταμένου του Τμήματος για την άγρια ζωή της Διεύθυνσης Δασών του ΥΠΕΝ, που δε γνωρίζουμε αν αληθεύουν ή όχι.
Αρχή μας είναι, ότι μόνο μέσα από αδιάσειστα στοιχεία και ιδίαν άποψη και όχι με εικασίες και “σου᾽πα, μου᾽πες” μπορούμε να έχουμε μια όσο γίνεται αντικειμενική και δίκαιη γνώμη για πρόσωπα και καταστάσεις.
Όμως για την ανακοπή που υπέστη η Χασίγια γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τι συνέβη και τι μας ειπώθηκε στη τηλεφωνική επικοινωνία μας μαζί του, όταν μας απαρίθμησε τα προβλήματα που είχε η άτυχη Χασίγια και τα όσα της είχαν συμβεί κατά τη παραμονή της στο ΑΖΠ.
Μεταξύ αυτών και για την ανακοπή, που είχε υποστεί η μικρή τίγρης, καθώς και για τις προσπάθειες των γιατρών να την επαναφέρουν.
Αν δεν γνώριζε τι έλεγε είναι δικό του θέμα, όπως και δική μας απορία πλέον είναι κάτω από ποιες συνθήκες αναγκάστηκε ή τον ανάγκασαν να το διαψεύσει, γιατί υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν υπήρχε λόγος να διαψεύσει κάτι, που είπε και μάλιστα σε δύο διαφορετικά πρόσωπα.
Όποιος όμως νομίζει ότι βρήκε τον αποδιοπομπαίο τράγο στο όνομα της Ομοσπονδίας και των στελεχών της, τον προειδοποιούμε να το ξεχάσει, όπως το ξέχασαν κι άλλοι στο παρελθόν.
Ξέρετε; Δεν ξυπνήσαμε ένα πρωί και είπαμε: «Τι να πούμε σήμερα για τη Χασίγια; Ας πούμε, ότι έπαθε ανακοπή και την επανέφεραν».
Είναι ανέντιμο, ανήθικο και ποταπό να φθάνει στο σημείο ένα ανώτατο στέλεχος του ΥΠΕΝ να διαψεύδει τα λεγόμενά του και να εκθέτει ένα ολόκληρο φορέα, στελέχη του οποίου είναι γνωστά στην Ελλάδα και στο εξωτερικό για τους τεράστιους αγώνες τους για τα ζώα, επειδή φοβήθηκε τις απειλές ενός άγνωστου ουρανοκατέβατου ανόητου ατόμου και μιας εμμονικής και αρχομανούς κυρίας.
Ή μήπως αναίρεσε τα λόγια του καθ’ υπόδειξη άνωθεν, για να μη μαθευτεί ποιος τελικά ενημέρωσε αρμοδίως για την ανακοπή του ζώου;
Εξάλλου το περιστατικό της ανακοπής το ανέφερε και στη δημοσιογράφο Ελένη Ηλιοπούλου του zoosos, όπως η ίδια έγραψε σε δημοσίευμα της, την οποία επίσης εξέθεσε κατά τρόπο απαράδεκτο.
Ας προχωρήσουμε όμως το θέμα και λίγο παραπέρα, από όσα είδαν το φως της δημοσιότητας για το θέμα της ανακοπής.
Τα περί ανακοπής και ανάταξης επιβεβαίωσε στη Νέμεσι και ο κτηνίατρος Χ. Νικολαίδης, μέλος της 12μελούς επιστημονικής επιτροπής, ο οποίος, όταν του ζητήθηκε αργότερα να το επιβεβαιώσει, αρνήθηκε και εκείνος ότι το είπε, για να θυμηθεί όμως σε λίγο ότι «ναι», μας το είπε ο κτηνίατρος του Αττικού, με τα αρχικά Π.Δ.
Δύο αλληλοαναιρέσεις λεχθέντων γεννούν εύλογες απορίες για το λόγο που το έκαναν τα δύο αυτά πρόσωπα, ενώ συνεχώς το διέψευδε και τρίτο άτομο, ο επιχειρηματίας του Αττικού Πάρκου.
Πολλά τα ερωτηματικά για τους λόγους που αναγκάζονται δύο άτομα να διαψεύσουν κάτι, το οποίο είπαν και μάλιστα ο Ν. Μπόκαρης να διαψεύδει όχι ένα αλλά δύο άτομα.
Να επισημάνουμε βέβαια, ότι αυτοί οι λόγοι δεν σχετίζονται με το θέμα της υγείας και της τελικής κατάληξης του ζώου.
Κι όχι, δε θα παραστήσουμε θεατρινίστικα και εμείς τους Πουαρό της κιτρινολογίας, που σε όλα βρήκαν αναξιόπιστο το ΥΠΕΝ και θα το μηνύσουν κατά τα λεγόμενά τους, συμπτωματικά όμως το βρίσκουν αξιόπιστο μόνο στα της ανακοπής!
Ηλίου φαεινότερο γιατί οι δυο Πουαρό επέλεξαν να στοχοποιήσουν τη Νέμεσι και τα στελέχη της.
Μέχρις εδώ και ουδέν περισσότερο.
Κάνουμε αυτή τη τοποθέτηση διευκρινίζοντας τα γεγονότα, απλά γιατί το οφείλουμε στην αξιοπρέπειά μας σαν άτομα και σαν φορέας και στις αρχές μας.
Να γνωρίζουν όμως, ότι αν προκληθούμε περισσότερο θα ζητήσουμε άρση του τηλεφωνικού απορρήτου για να αποδειχτεί το μέγεθος της ανεντιμότητας κάποιων.
Ούτε θα σταθούμε στο γεγονός, ότι μερικοί, προφανώς για λόγους ιδιοτέλειας, ανήγαγαν σε θέμα κύριο το γεγονός μιας ανακοπής, ενός ζώου με χίλια δυο προβλήματα, ούτε στο γεγονός, ότι αυτοί οι κάποιοι έκαναν «γαργάρα» το τεράστιο ζήτημα της αθρόας παράνομης εισαγωγής και πιθανότατα και εκτροφής και εμπορίας ζώων, που συντελείται στη χώρο μας και προτίμησαν το διαδικτυακό κους κους.
Τους αφήνουμε να ασχολούνται με την ανακοπή γιατί μέχρις εκεί μπορούν να φθάσουν κι εμείς θα φωτίσουμε και θα αγωνιστούμε, όπως χρόνια τώρα ξέρουμε πολύ καλά να κάνουμε, με τις άλλες πλευρές, τις ουσιώδεις και σοβαρότατες, που «έσκασαν» με τη τραγική ιστορία της Χασίγια.
Καθείς εφ’ω ετάχθη και μπορεί.
Και όχι, δε θα κάνουμε μήνυση σε κανένα από αυτούς.
Μας είναι αδιάφοροι.
Δε θα δώσουμε ούτε σεντς από το πενιχρό εισόδημα του καθένα και της κάθε μιας από εμάς, που το μεγαλύτερο μέρος του πηγαίνει στις ανάγκες των αδέσποτων ζώων, ούτε το χρόνο μας που τον στερούμε από τον εαυτό μας και τις οικογένειές μας, χάριν των ζώων, για κανένα από αυτούς. Γιατί δεν αξίζουν ούτε μια τρίχα από τη κεφαλή μας.
Ούτε θα ακολουθήσουμε άλλους γραφικούς, που στη προσπάθειά τους να εντυπωσιάσουν, μη γνωρίζοντα ή αφελή άτομα δηλώνουν, ότι θα κάνουν μηνύσεις στο ΥΠΕΝ, που κατευθείαν θα μπουν στο αρχείο, ως λόγω αβάσιμες.
Θα δώσουμε τις όποιες δυνάμεις μας ενάντια στο παγόβουνο, που η κορυφή του ήταν η Χασίγια, που λέγεται παράνομο εμπόριο άγριας και ήμερης ζωής, όπως πρώτη η Νέμεσις και από την αρχή της τραγικής αυτής ιστορίας ξεχώρισε σαν το πλέον σημαντικό, όταν οι άλλοι ή ήταν άφαντοι η ασκούσαν τη τόσο οικεία σ’ αυτούς μέθοδο της κιτρινολογίας.
Θα δώσουμε τις δυνάμεις μας στην ανάδειξη και το περιορισμό της παράνομης εισαγωγής, εκτροφής ή σύλληψης κατευθείαν από τη φύση και της εμπορίας ζώων της άγριας και ήμερης ζωής.
Όταν όλοι θα έχουν ξεχάσει τη Χασίγια και τα φώτα της δημοσιότητας θα έχουν σβήσει, οι άνθρωποι της Ομοσπονδίας μας θα συνεχίσουν, όσο αντέχουν, τον αγώνα τους για τη δικαίωση αυτού του ζώου, όπως και χιλιάδων άλλων, αόρατων και «μη διάσημων», που η ιστορία τους δεν έγινε γνωστή, που όμως βασανίστηκαν το ίδιο και πέθαναν στα χέρια των αδίστακτων εμπόρων ζωής, ου δρουν κάτω από τη μύτη των ελληνικών ελεγκτικών και των πολιτικών αρχών, που ακόμη και μέχρι σήμερα ΑΧΝΑ δεν έχουν βγάλει για το όλο ζήτημα.
Προτίμησαν τη σιωπή, εκλογές γαρ, κάτι που αποτελεί τρανό δείγμα της παρακμιακής πολιτικής που βιώνουμε.
