Η παράσταση του Κρατικού Θέατρου Βορείου Ελλάδος «Γκάρης, το μιούζικαλ», την οποία έχουν ήδη παρακολουθήσει πολλά σχολεία, ανεβαίνει στο Βασιλικό Θέατρο από τις 29 Ιανουαρίου έως τις 2 Απριλίου.
Ο πρωταγωνιστής της παράστασης καταφέρνει και γίνεται υπερήρωας, με μπέρτα όπως ο Σούπερμαν. Μπορεί να πετάξει όταν του το ζητάει ένα άλλο ζώο που πραγματικά έχει μεγάλη ανάγκη, να βρεθεί σε ένα μακρινό τόπο! «Με την καρδιά ακούω καλύτερα» λέει ο Γκάρης που μιλάει, με τον πιο διασκεδαστικό και μελωδικό τρόπο, για την ενσυναίσθηση και στέλνει το πιο δυνατό μήνυμα ανθρωπιάς στο κοινό.
Χιούμορ, συγκίνηση, χορός, τραγούδια. Οι ήρωες, οι φίλοι μας τα ζώα, ανοίγουν διάλογο με τους θεατές που παρακολουθούν να στήνεται επί σκηνής το πιο διασκεδαστικό πάρτι.
«Η αγάπη είναι σαν το τριφύλλι: ρίχνεις μερικούς σπόρους και αυτό φυτρώνει και απλώνεται και γεμίζει ολόκληρο το χωράφι».
«Η συγγνώμη που οφείλουμε στα γαϊδουράκια» – Σημείωμα της συγγραφέως Τασούλας Επτακοίλη
«Πριν από λίγα χρόνια βρέθηκα σε ένα μεγάλο κατάστημα παιχνιδιών. Καθώς εξερευνούσα τους διαδρόμους, το μάτι μου έπεσε σε ένα επιτραπέζιο. “Μην είσαι γάιδαρος!” Έτσι ονομάζεται. Ο παίκτης που χάνει, υποτίθεται ότι μεταμορφώνεται σε γάιδαρο κι αυτό, θα ηχεί, φαντάζομαι στα αυτιά κάποιων παιδιών, ως τρομερή τιμωρία.
Ξαφνιάστηκα, στενοχωρήθηκα κι έπειτα θύμωσα. Θυμήθηκα τη Ριρίκα, τη γαϊδουρίτσα του παππού μου του Νικόλα, στη Σάμο. Της άρεσαν οι καρπουζόφλουδες και απολάμβανε να τη χαϊδεύω ψηλά στη μουσούδα της, ανάμεσα στ’ αυτιά της. Ήταν υπέροχο ζώο. Υπηρέτησε πιστά τον παππού και τη γιαγιά μου, μέχρι τον θάνατό τους. Γιατί να είναι τιμωρία να είσαι γαϊδούρι;
Αλλά από την άλλη, σκέφτηκα αμέσως μετά, έτσι όπως έχει αντιμετωπίσει αυτά τα ζώα το γένος των ανθρώπων, με τιμωρία έμοιαζε ανέκαθεν η ζωή τους. Ακόμα και η γλώσσα μας τα έχει κακοποιήσει, όπως και η λαϊκή παράδοση. Εβδομήντα και πλέον παροιμίες υπάρχουν που φορτώνουν πάνω στα γαϊδούρια, τα πιο παρεξηγημένα από τα οικόσιτα ζώα, όποιο κουσούρι μπορείς να φανταστείς. Λίγες μέρες μετά, αποφάσισα να γράψω μια ιστορία με ήρωα έναν γάιδαρο. Έτσι γεννήθηκε ο “Γκάρης”, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.
Ο Γκάρης είναι ζώο πονεμένο, ταλαιπωρημένο, αδικημένο από τους ανθρώπους αλλά και από τα άλλα ζώα και, κάποια στιγμή, με έναν μαγικό τρόπο, η ζωή του αλλάζει προς το καλύτερο. Το βιβλίο, όπως και η παράσταση που με πολλή αγάπη ετοιμάσαμε με τον Τάσο, τον Δημήτρη, τον Βαγγέλη, την Αλεξία και τους υπόλοιπους συντελεστές, είναι μέρος της “επανόρθωσης”, της συγγνώμης που δικαιούνται τα γαϊδουράκια.
Την έκφραση “πετάει ο γάιδαρος;” τη χρησιμοποιούμε σκωπτικά, ειρωνικά. Ε, λοιπόν, αυτός ο γάιδαρος, ο δικός μας, πετάει. Είναι υπερήρωας, με μπέρτα όπως ο Σούπερμαν! Και επιπλέον διαθέτει κάτι που λείπει από πολλούς ανθρώπους: ενσυναίσθηση. Μπορεί να πετάξει μόνο όταν συμμερίζεται τον πόνο και την αγωνία κάποιου άλλου ζώου και θέλει πραγματικά να το βοηθήσει.
Ο Γκάρης, το μιούζικαλ είναι μια τρυφερή ιστορία προσφοράς και αγάπης. Ελπίζω οι θεατές, μικροί και μεγάλοι, να την απολαύσουν. Και, φεύγοντας, να θυμούνται ότι όποιος αρχίσει να σκέφτεται όχι μόνο τον εαυτό του αλλά και τους άλλους, όποιος αποφασίσει να πολεμήσει την αδικία, θα ανακαλύψει πως είναι πολύ πιο δυνατός από όσο νομίζει…»
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Γκάρης, το μιούζικαλ είναι η ιστορία ενός γαϊδάρου, που με την ανέλπιστη ικανότητά του να πετάει παρασύρει τα παιδιά σε συναρπαστικές περιπέτειες και ανατρέπει την αναμενόμενη απάντηση του λαϊκού παιχνιδιού (αλλά και του ρητορικού ερωτήματος), «πετάει ο γάιδαρος;».
Η Τασούλα, μια δυναμική δημοσιογράφος, καλείται να γράψει ένα άρθρο για τον Σούπερμαν. Εκείνη όμως, μέσα σε έναν οίστρο δημιουργικότητας και έρευνας, αρχίζει να αναρωτιέται το πώς εδραιώθηκε η κακή φήμη των γαϊδάρων. Έτσι ξεκινά μια αναζήτηση για να εντοπίσει πού βασίζονται αυτές οι προκαταλήψεις και πώς μπορούμε να δούμε τα τόσο ιδιαίτερα και καλοσυνάτα ζώα αυτά αλλιώς.
Ο Γκάρης είναι ένας γάιδαρος που κάποια στιγμή συνειδητοποιεί ότι μπορεί να πετάξει. Η υπερδύναμή του ενεργοποιείται όμως μόνο μέσω της ενσυναίσθησης: αφουγκράζεται και νιώθει τον πόνο των άλλων και στο τέλος τους βοηθά – με κριτήριο πάντοτε το καλό και το δίκαιο. Ο Γκάρης θα μεταφέρει τα παιδιά στον κόσμο της φαντασίας, κάνοντάς τα να αγαπήσουν έναν “δικό μας” σούπερ ήρωα: το ταλαιπωρημένο ανά τους αιώνες γαϊδουράκι της ελληνικής υπαίθρου. Κι είναι αυτό, το παρεξηγημένο στη λαϊκή μας παράδοση αλλά και στη γλώσσα μας, ζώο, που καταφέρνει να κάνει την υπέρβαση: να μας “πετάξει” σε έναν τόπο όπου οι έννοιες της δικαιοσύνης, της συντροφικότητας, της ενσυναίσθησης και της αλληλεγγύης επανακτούν τη θέση και την αξία τους.
Συντελεστές:
Συγγραφέας: Τασούλα Επτακοίλη
Θεατρική διασκευή: Βαγγέλης Κουφάκος
Σκηνοθεσία: Τάσος Πυργιέρης
Σκηνικά-Κοστούμια: Αλεξία Θεοδωράκη
Μουσική: Δημήτρης Μαραμής
Στίχοι: Σωτήρης Τριβιζάς
Χορογραφίες: Κωνσταντίνος Γεράρδος
Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος
Μουσική διδασκαλία: Παναγιώτης Μπάρλας
Βοηθός σκηνοθέτη: Χριστόφορος Μαριάδης
Β΄ βοηθός σκηνοθέτη: Θανάσης Δισλής
Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Μανώλης Ψωματάκης
Ειδικές κατασκευές: Χριστίνα Θαλασσά
Οργάνωση παραγωγής: Μαρίνα Χατζηιωάννου
Παίζουν οι ηθοποιοί: Μαριάννα Αβραμάκη (Φουρνάρισσα, Πεπίτα, Προβατίνα), Λευτέρης Αγγελάκης (Λούφας, Σκύλος), Πελαγία Αγγελίδου (Τζούλη Αρχισυντάκτρια, Κουκουβάγια), Μάνος Γαλανής (Φούρναρης, Γουρούνι, Κυρ Μέντιος), Ελένη Γιαννούση (Γκριζούλα, Δημοσιογράφος 2), Ηλέκτρα Γωνιάδου (Ριρίκα, Κοτίτσια), Μάρα Μαλγαρινού (Γατόνια, Κότα 2), Χρήστος Παπαδημητρίου (Γκάρης), Μαρία- Νεφέλη Παρασκευοπούλου (Κότα 1, Δημοσιογράφος 1), Δημήτρης Σακατζής (Μαέστρος ο αφηγητής), Εύη Σαρμή (Τασούλα, Αλεπού), Ευανθία Σωφρονίδου (Ροδούλα, Κότα, Κατσίκα, Αρουραία), Ελευθερία Τέτουλα (Κυρία Γεωργία, Λαγός), Γιάννης Τσάτσαρης (Κυρ Θοδωρής, Αυτιάς, Αφεντικό)
Πληροφορίες: viva.gr
