Μιντιλόγλι Αχαΐας: Εγκατέλειψαν σκυλίτσα με τα 7 κουτάβια της – Στο σημείο έσπευσε η εθελόντρια Αλεξάνδρα Δημοπούλου

Άλλη μία μάχη, άλλη μια “συνηθισμένη” μέρα για την εθελόντρια Αλεξάνδρα Δημοπούλου που κλήθηκε για να διασώσει ανήμπορα κουτάβια τα οποία βρέθηκαν εγκαταλελειμμένα σε λιωμένο από τη βροχή χαρτόκουτο. 

Όπως αναφέρει στην ανάρτησή της στο Facebook, η κ. Δημοπούλου έσπευσε μόνη της στο σημείο γιατί δεν υπήρχε εθελοντής διαθέσιμος.

«Τάχουν παίξει όλοι και δικαίως. Ευχαριστώ τον ακτιβιστή και καρδιακό μου φίλο Λεωνίδα Κατσούδα που ήθελε να έρθει από το αντίρριο για να βοηθήσει!» γράφει.

Στην διαδρομή από Κάτω Καστρίτσι προς το Παυλόκαστρο μάλιστα την καλούσαν στο τηλέφωνο διάφοροι άνθρωποι για να παραπονεθούν για την αλλαγή του τρόπου μοιράσματος τροφών από το Δήμο Πατρέων καθώς και για τις ποσότητες ταλαιπωρώντας τους αντί να τους βοηθούν. Την καλούσαν επίσης μέσω βιντεοκλήσης από το ΔΣ της Πανελλαδικής Φιλοζωικής Ομοσπονδίας στην οποία δεν μπορούσε να συμμετέχει, και μέσα σε όλες αυτές τις κλήσεις, έλαβε και μία ακόμα για να την ειδοποιήσουν ότι στον κόμβο του νοσοκομείου παράτησαν ένα γκριφονάκι.

«Ήθελα να κλάψω φωναχτά από την κούραση και την απελπισία. Όταν συνάντησα εκεί την κυρία που ειδοποίησε για την σκυλίτσα και τα κουτάβια της στο Παυλόκαστρο, ήταν τόσο καλός και συνεργάσιμος άνθρωπος που εμψυχώθηκε και δούλεψαν μαζί», αναφέρει.

Είχαν εγκαταλείψει μια σκυλίτσα νεαρή σε ηλικία με τα 7 κουτάβια της όλα μαζί σε χαρτόκουτο που είχε λιώσει από τη βροχή κι αυτά έτρεμαν πεσμένα σε μια τεράστια λακκούβα με νερό.

«Η σκυλίτσα δεν πλησιαζόταν όσο κι αν προσπαθήσαμε. Ήταν και δύσκολο μέσα στο σκοτάδι. Μαζέψαμε όλα τα μωρά σε ένα σεντόνι, τα σκουπίσαμε ένα-ένα με πετσέτα, τα ταΐσαμε (τρώνε κανονικά κι ήταν πολύ πεινασμένα), στρώσαμε ένα χαλάκι μέσα στο σπιτάκι που είχε φέρει η κυρία και τα βάλαμε μέσα να ζεσταθούν λίγο. Αφήσαμε και φαγητό για τη σκυλίτσα» περιγράφει η Αλεξάνδρα Δημοπούλου.

Η προσπάθεια αυτή κράτησε πάνω από 3 ώρες.

(Alexandra Dimopoulou: Facebook)

Η κ. Δημοπούλου εξήγησε στη γυναίκα που την ειδοποίησε ότι το καταφύγιο του Δήμου είναι γεμάτο και επικίνδυνο για ανεμβολίαστα κουτάβια.

Για καλή τους τύχη, δέχτηκε να τα φιλοξενήσει όλα σε ένα χώρο στον κήπο της, ωστόσο θα πρέπει να πάει ένας άνθρωπος έμπειρος της περισυλλογής του Δήμου για να πιάσει και τη σκυλίτσα γιατί αυτά ακόμα θηλάζουν.

Εξηγεί ότι δεν μπορούν να μείνουν εκεί γιατί θα βγουν στο δρόμο και θα τα σκοτώσει αυτοκίνητο.

(Alexandra Dimopoulou: Facebook)

Στο δρομο για την επιστροφή η Αλεξάνδρα Δημοπούλου σκεφτόταν πως η γενιά η δική της δεν θα προλάβει να δει πραγματική βελτίωση της κατάστασης των αδέσποτων. «Έχει μέλλον…», σημειώνει.

«Σκεφτόμουν πως ποτέ δεν θα καταφέρουμε όσοι είμαστε ενεργοί εθελοντές να ανακτήσουμε ούτε το ελάχιστο κομμάτι ξεγνοιασιάς στη ζωή μας. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ξέρουν, και λένε μόνο “ειδοποιήστε το Δήμο σας, είναι υποχρεωμένος να τα πάρει”. Τους καταλαβαίνω. Αλλά ρωτώ απλά “πού να τα πάει; Και ποιος να τα πάρει;”» γράφει με απογοήτευση.

«Οι άνθρωποι της περισυλλογής είναι δύο (ή ένας ανάλογα με τα ρεπό) και οι εξής δύο που συγχρόνως τα φροντίζουν, τα καθαρίζουν, τα μεταφέρουν στο γιατρό και πάλι πίσω, είναι εργαζόμενοι που δουλεύουν πέραν του ωραρίου τους, που τους βγαίνει η ψυχή, που πέφτουν ψυχολογικά γιατί βλέπουν πως δεν μπορούν να τα σώσουν όλα» συμπληρώνει.

«Μιλάω για τους ανθρώπους του καταφυγίου αποκλειστικά. Χρειαζόμαστε ανθρώπους όλο το 24ωρο, χρειαζόμαστε πολύ περισσότερους», γράφει.

«Ατιμωρησία και έλλειψη ελέγχου στα δεσποζόμενα, κουλτούρα προβληματική που αγωνιζόμαστε να αλλάξουμε, υπηρεσίες “αποδεκατισμένες”. Κι οι εθελοντές που κάποιες φορές γίνονται το “κόκκινο πανί” γιατί αν μη τι άλλο έχουν το δικαίωμα να λένε την αλήθεια», καταλήγει.

Σχετικά Άρθρα

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ