«Μια πράξη, μια είδηση, που ντροπιάζει πολύ την κοινωνία και μας τραβά προς τα πίσω παρά τις προσπάθειες τόσων ανθρώπων, φορέων, Αρχών να δούμε επιτέλους πρόοδο» γράφει η Πρόεδρος των Φιλόζωων και σύμβουλος του Δήμου για τα αδέσποτα, Αλεξάνδρα Δημοπούλου, εκφράζοντας τα συναισθήματα όλων των ανθρώπων που αγαπούν και νοιάζονται για τα ζώα.
Αφορμή στάθηκε για ακόμα μία φορά ένα θλιβερό περιστατικό που έλαβε χώρα στο Σαραβάλι Πατρών όταν ένας αδέσποτος σκύλος εντοπίστηκε αιμόφυρτος από πιστολιές.
Όπως περιγράφει στην ανάρτησή της η κ. Δημοπούλου, μία κάτοικος της περιοχής του Σαραβαλίου στην Πάτρα, άκουσε πιστολιές γύρω στις 6.30 το πρωί. Έπειτα από λίγη ώρα έφτασε στο σπίτι της λαχανιασμένος και αιμόφυρτος ο αδέσποτος σκυλάκος που συνήθιζε να πηγαίνει εκεί για να του δώσει λίγο φαγητό και να παίξει με το δικό της σκύλο. Αισθάνθηκε ο φουκαράς πως εκεί θα έβρισκε καταφύγιο και έτσι έγινε.
Η γυναίκα προσπάθησε να βοηθήσει το σκύλο ωστόσο αυτός σύρθηκε στην πλαγιά κάτω από το σπίτι της και σωριάστηκε. Τον σκέπασε με μια κουβέρτα και κάλεσε τις υπηρεσίες τους Δήμου.
Οπότε έτσι άρχισε η μέρα των ανθρώπων – διαμαντιών του καταφυγίου και περισυλλογής του Δήμου Πατρέων.
Μόλις είχαν ξεκινήσει να καθαρίσουν και να φροντίζουν τα ζώα του καταφυγίου, μα αμέσως το πρόγραμμα άλλαξε.
Ο Γιώργος Κατσιμίγκας δεν μπορούσε να σταθεί ούτε λεπτό αφότου έμαθε για το φουκαρά σκυλάκο, και οι υπόλοιποι Ανδρέας Γκότσης και Δημήτρης Χαρίτος του είπαν “φύγε” κι έμειναν μόνοι να φέρουν εις πέρας τη φροντίδα όλου του καταφυγίου, που όσοι γνωρίζουν τι σημαίνει αυτό τους λέμε δικαίως “ΉΡΩΕΣ”.
Ο Γιάννης Πετράκος μετά από εκατοντάδες μέρες χωρίς διακοπή ο άνθρωπος έπρεπε να πάρει ρεπό κι έτσι δεν τον είχαν μαζί τους!
Ο Γιώργος Κατσιμίγκας λοιπόν έφυγε τρέχοντας να προλάβει να σώσει το σκύλο. Τον βρήκε σε άθλια κατάσταση είχε πλέον συρθεί περί τα 50 μέτρα κάτω στην πλαγιά από τους πόνους και ο Γιώργος τον ανέβασε κουβαλώντας τον στην πλάτη. Ένα σκυλί γίγαντα. Έναν εντελώς άκακο άγγελο.
Αυτή η εικόνα αξίζει να γίνει Ίνδαλμα και Πρότυπο για τη νέα γενιά, μιας και τελικά φαίνεται πως μόνο από τους νέους έχουμε να περιμένουμε μια “Άνοιξη”.
Ο γίγαντας σκυλάκος, πονεμένος, απορημένος, φοβισμένος μα και εν τέλει αφημένος εντελώς σ’ αυτό που του συνέβαινε, μεταφέρθηκε στο κτηνιατρείο της κ. Ελένης Μπουρδάκου όπου διαπιστώθηκε πως έχει πυροβοληθεί εξ επαφής και είναι γεμάτος σκάγια.
Οι υπηρεσίες του Δήμου ενημέρωσαν πλήρως το Γ’ ΑΤ Πατρών, που κίνησε άμεσα κάθε νόμιμη διαδικασία ενώ τα φιλοζωικά σωματεία ήδη κινητοποιήθηκαν με τη δικηγόρο Έλενα Αρβανίτη για την υπεράσπιση του ζώου.
Δεν είχα λόγια αλήθεια, παρά μόνο αισθάνθηκα ότι μοιραζόμαστε όλη αυτή την αγωνία και προβληματισμό με τα παιδιά. Όλοι άφωνοι.
Και κάποιοι πολύ πιεσμένοι εργαζόμενοι, πολύ κουρασμένοι που όμως δεν κάνουν πίσω γιατι νοιάζονται για τα ζώα, γιατί νοιάζονται να γίνει έργο στην πόλη μας.
Έχουμε βαθιά ενσυναίσθηση και είμαστε μαζί τους.
Ξέρουμε πως αυτοί οι εργαζόμενοι για κάποιο “θεικό” λόγο ευτυχώς διαφέρουν από το συνηθισμένο κι από όλες τις υπηρεσίες! Και διαφέρουν πολύ!
Οι εθελοντές όντας κι αυτοί υπερβολικά -πια- κουρασμένοι από μία ατελείωτη, χωρίς μέτρο και όρια “εφημερία”, κάποιες φορές ανησυχούν πολύ, μα και πάλι νικάει η αισιόδοξη σκέψη και οι δυνατοί στόχοι μας.
Γι αυτό το μεγάλο και πολυδιάστατο έργο της διαχείρισης των ζώων, οι δήμοι χρειάζονται επαρκές προσωπικό, χρειάζονται ξεχωριστό στελεχωμενο σωστά τμήμα! Είναι πλέον απόλυτη η ανάγκη και είμαι σίγουρη πως η Πολιτεία και το αρμόδιο Υπουργείο δεν θα κλείσει τα μάτια, αλλά θα βρει κάποιες λύσεις για να μπορέσουμε όλοι να πάμε τη χώρα μας μπροστά.
Το έμψυχο υλικό είναι εκ προοιμίου η μεγαλύτερη δύναμη.
Πρόεδρος των Φιλόζωων και σύμβουλος του Δήμου για τα αδέσποτα, Αλεξάνδρα Δημοπούλου
