Κι όμως, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο. Ο λόγος για την λεγόμενη κυνοφοβία. Δηλαδή, το φόβο που πολλοί άνθρωποι αναπτύσσουν έναντι των σκύλων.

Ένας φόβος που όπως προέκυψε απ’ την δημοσιογραφική έρευνα του pet-in.gr είναι αρκετά διαδεδομένος έστω κι αν δεν ιεραρχείται ψηλά στη λίστα με τις συνηθισμένες φοβίες.

Η κυνοφοβία, λοιπόν, κατ’ εξοχήν ελληνικής προέλευσης όρος που έχει επικρατήσει διεθνώς στο χώρο των Ψυχικών Επιστημών, έχει την εξήγηση αλλά και τη θεραπεία του.

Βρετανοί επιστήμονες επιμένουν ότι ο φόβος των σκύλων είναι μια εξαιρετικά συχνή, ειδική φοβία. Αν, για παράδειγμα, οι φοβίες των φιδιών και των αραχνών είναι ακόμη πιο διαδεδομένες, ο μέσος άνθρωπος που φοβάται τους σκύλους έχει ν’ αντιμετωπίσει ένα πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα.

Με προφανή την εξήγηση γι’ αυτό: Οι σκύλοι είναι κομμάτι της καθημερινότητας μας. Είναι κατοικίδια που οπωσδήποτε κάποιος θα συναντήσει καθημερινά. Εν τούτοις, αν δεν το θέλει, τότε η πρώτη αντίδραση γεννά άλλης μορφής δυσκολίες.

Και αυτές οι δυσκολίες, όπως συγκλίνουν οι γνώμες που συγκέντρωσε το pet-in.gr, οδηγούν τους «κυνοφοβικούς» σε μια ιδιόμορφη συνθήκη, περιορίζοντας την επαφή με φίλους και συγγενείς που έχουν σκύλους και -επιπλέον- περιορίζοντας τις συνήθεις δραστηριότητες τους.

Η παιδική ηλικία

Όπως και οι περισσότερες φοβίες των ζώων, ο φόβος των σκύλων προκαλείται συνήθως από μια αρνητική εμπειρία με σκύλο, ιδίως κατά την παιδική ηλικία. Σ’ αυτό συμπίπτουν όλες οι επιστημονικές «αναγνώσεις».  

Τόσο τα παιδιά όσο και οι σκύλοι είναι από τη φύση τους περίεργοι. Ένα παράδειγμα. Ένα ενθουσιώδες μεγαλόσωμο κουτάβι κινείται προς το μέρος ενός παιδιού με σκοπό να παίξει. Ωστόσο το παιδί εκλαμβάνει την κίνηση ως επίθεση. Και αμύνεται. Και, στη συνέχεια, εκδηλώνει φόβο για τους σκύλους. Το ίδιο μπορεί να συμβεί κι απ’ το γρύλισμα ενός σκύλου φύλαξης όταν ένα παιδί προσεγγίζει το χώρο του.

Επιπλέον, πολλοί γονείς προειδοποιούν τα παιδιά τους να μην πλησιάζουν ξένα σκυλιά.

Η γόνιμη φαντασία ενός παιδιού, σε συνδυασμό με μια ελλιπή ή ακόμη και λανθασμένη κατανόηση της συμπεριφοράς των σκύλων, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια πλήρως ανεπτυγμένη φοβία για τους σκύλους.

Οι συνήθεις αντιδράσεις

Όπως όλες οι φοβίες, ο φόβος των σκύλων μπορεί να διαφέρει σημαντικά σε διαβάθμιση, δηλαδή σε σοβαρότητα από άτομο σε άτομο.

Οι συνήθεις αντιδράσεις των κυνοφοβικών είναι:

Πρώτον, προσπαθούν να κρυφτούν, ν’ απομακρυνθούν απ’ τον σκύλο.

Δεύτερον, «παγώνουν» από τρόμο.

Τρίτον, εκδηλώνουν συμπτώματα ναυτίας, άγχους, ακόμα και τρέμουλου ή αποπροσανατολισμού.

Επειδή δε τα σκυλιά είναι τόσο δημοφιλή ως κατοικίδια και σύντροφοι, η αποφυγή τους μπορεί να είναι σχεδόν αδύνατη.

Μπορεί να βρεθείτε να περιορίζετε τις επαφές με ιδιοκτήτες σκύλων, ακόμη και ν’ αποφεύγετε τις οικογενειακές συγκεντρώσεις. Μπορεί να μην μπορείτε να απολαύσετε υπαίθριες δραστηριότητες, όπως βόλτα στη θάλασσα ή στο πάρκο, πεζοπορία ή κάμπινγκ, καθώς πολλοί λάτρεις της υπαίθρου φέρνουν μαζί τους τα σκυλιά τους.

Με την πάροδο του χρόνου, η συνήθης ρουτίνα σας μπορεί να γίνει εξαιρετικά περιορισμένη, καθώς προσπαθείτε να αποφύγετε οποιαδήποτε τυχαία επαφή με έναν σκύλο.

Αυτή η αυξανόμενη απομόνωση μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη και άλλες αγχώδεις διαταραχές. Ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να γίνονται όλο και πιο απρόθυμοι να βγουν από το σπίτι τους.

Παρ’ όλα αυτά η κυνοφοβία μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί αλλά για εκείνους που είναι πρόθυμοι και έτοιμοι να την αντιμετωπίσουν.

Τουλάχιστον αυτό διατείνονται οι ψυχολόγοι, επιμένοντας σε απλές μεθόδους αναχαίτισης του φόβου και σε πολύ συνηθισμένες τακτικές.

Όσον αφορά την πληθυσμιακή αναλογία των κυνοφοβικών έρευνα του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια στις Ηνωμένες Πολιτείες κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τους σκύλους φοβούνται 7-9% του πληθυσμού.