Μια νέα μελέτη διαπίστωσε πως οι ιδιοκτήτες σκύλων στις ΗΠΑ που αντιμετωπίζουν με δυσπιστία την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των εμβολίων για τους ανθρώπους, είναι πιθανό να έχουν την ίδια αρνητική στάση απέναντι στον εμβολιασμό των κατοικιδίων τους.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, έχει διαπιστωθεί πως η εμπιστοσύνη πολλών ανθρώπων για τα εμβόλια μειώθηκε. Τώρα, μια νέα μελέτη με επικεφαλής έναν ερευνητή της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Βοστώνης (BUSPH) καταδεικνύει ότι ο εν λόγω δισταγμός απέναντι στα εμβόλια κατά του κορωνοϊού επεκτείνεται και στους εμβολιασμούς των κατοικίδιων ζώων.
Η νέα μελέτη
Η νέα έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Vaccine, ανέλυσε ένα εθνικά αντιπροσωπευτικό δείγμα ενηλίκων στις ΗΠΑ και διαπίστωσε ότι περισσότεροι από τους μισούς κηδεμόνες σκύλων, από τους συνολικά 2.200 που συμμετείχαν στη μελέτη, εξέφρασαν διστακτικότητα όσον αφορά τον εμβολιασμό των κατοικίδιων ζώων τους, διατηρώντας αρνητική στάση απέναντι στα εμβόλια κατά της λύσσας κι άλλων ασθενειών.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν πως το 45% των νοικοκυριών στις ΗΠΑ έχουν σκύλο, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, σχεδόν το 40% των ιδιοκτητών πιστεύει ότι τα εμβόλια για σκύλους δεν είναι ασφαλή, πάνω από το 20% πιστεύει ότι τα συγκεκριμένα εμβόλια είναι αναποτελεσματικά, ενώ το 30% τα θεωρεί περιττά από ιατρικής απόψεως.
Επίσης, στο πλαίσιο της μελέτης διαπιστώθηκε πως περίπου το 37% των ιδιοκτητών σκύλων πιστεύει ότι ο εμβολιασμός μπορεί να τους προκαλέσει αυτισμό, παρόλο που δεν υπάρχουν επιστημονικά δεδομένα που να υποστηρίζουν την άποψη αυτή, ούτε για τα ζώα, ούτε και για τους ανθρώπους.
Τα συμπεράσματα της έρευνας
Όσον αφορά τα συμπεράσματα των ερευνητών, οι ίδιοι διατυπώνουν την άποψη ότι το εμβόλιο του κορωνοϊού κατά την πανδημία επηρέασε αρνητικά τον κόσμο σε ό,τι έχει να κάνει με τον εμβολιασμό γενικότερα. Η τοποθέτηση αυτή βασίστηκε στην παρατήρηση πως οι περισσότεροι από όσους αντιμετώπισαν με δυσπιστία το εμβόλιο κατά του Covid-19, αντιμετωπίζουν με τον ίδιο τρόπο και τον εμβολιασμό των τετράποδων φίλων τους. Η στάση αυτή συγκρούεται με τις ισχύουσες πολιτικές στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τις οποίες σχεδόν όλες οι πολιτείες απαιτούν τον εμβολιασμό των σκύλων κατά της λύσσας.
Η λύσσα πρόκειται για μια ασθένεια που εξακολουθεί να αποτελεί δυνητική απειλή για την υγεία, καθώς έχει ποσοστό θνησιμότητας σχεδόν 100%, ενώ περισσότεροι από 59.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από λύσσα που προκαλείται από σκύλους σε όλο τον κόσμο.
Βάσει των παραπάνω, οι ερευνητές ανησυχούν πως όσο οι φόβοι των κηδεμόνων σκύλων απέναντι στον εμβολιασμό των ζώων τους αυξάνονται, είναι πιθανό να παρατηρηθούν σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις για τη δημόσια υγεία, τόσο για τα ζώα όσο και για τους ανθρώπους.Υπογραμμίζουν, επίσης, τη σημασία της αποκατάστασης της εμπιστοσύνης σε ό,τι σχετίζεται με την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των εμβολίων.
«Αν ο μη εμβολιασμός γινόταν πιο συνηθισμένος, τα κατοικίδια ζώα μας, οι κτηνίατροι, ακόμη και οι φίλοι και η οικογένειά μας κινδυνεύουν να έρθουν σε επαφή με ασθένειες που θα μπορούσαν να έχουν προληφθεί μέσω των εμβολίων», ανέφερε ο Δρ Ματ Μότα, επίκουρος καθηγητής Δικαίου, Πολιτικής και Διαχείρισης της Υγείας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Βοστώνης και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. Ο ίδιος μελετά κυρίως τους τρόπους με τους οποίους οι αντιεπιστημονικές πεποιθήσεις και στάσεις επηρεάζουν την υγεία και τις πολιτικές υγείας.
«Ακρογωνιαίος λίθος» ο εμβολιασμός των σκύλων για την πρόληψη ασθενειών
Η Αμερικανική Ένωση Νοσοκομείων Ζώων αποκαλεί τον εμβολιασμό «ακρογωνιαίο λίθο της προληπτικής υγειονομικής περίθαλψης των σκύλων» και συνιστά όλοι οι σκύλοι, εκτός εάν συντρέχουν ειδικοί ιατρικοί λόγοι, να εμβολιάζονται, λαμβάνοντας μια βασική σειρά εμβολίων κατά της λύσσας, του αδενοϊού, του παρβοϊού, της γρίπης των σκύλων, της σκωληκοειδίτιδας και της νόσου του Carre (Μόρβα). Επιπλέον, η ένωση συμβουλεύει τους ιδιοκτήτες σκύλων να φροντίζουν και για τη λήψη πρόσθετων, μη βασικών εμβολίων για τα κατοικίδιά τους, όπως αυτά που προλαμβάνουν τη νόσο του Lyme και τον κοκκύτη.
Μια άλλη ερευνήτρια, που συμμετείχε επίσης στη μελέτη, η Δρ Γκαμπριέλλα Μότα, κτηνίατρος στο Κτηνιατρικό Νοσοκομείο Glenolden αναφέρει πως συναντά καθημερινά στη δουλειά της έστω ένα ανεμβολίαστο ζώο ή έναν ιδιοκτήτη κατοικίδιου που δεν θέλει να το εμβολιάσει. Η ίδια εξηγεί πως η επαφή των ανθρώπων με ανεμβολίαστα ζώα απέναντι στη λύσσα, όπως και των επαγγελματιών του κλάδου (κτηνιάτρων, φροντιστών, εκπαιδευτών κ.α.) εγκυμονεί αυξημένους κινδύνους.
«Όταν ένα μέλος του προσωπικού δαγκώνεται από ένα ζώο, υπάρχει πάντα ανησυχία για μόλυνση ή τραύμα, αλλά η σοβαρότητα της κατάστασης κλιμακώνεται εάν το ζώο είναι ανεμβολίαστο ή έχει καθυστερήσει να λάβει το εμβόλιο κατά της λύσσας», εξηγεί η κτηνίατρος, προσθέτοντας πως το εμβόλιο κατά της λύσσας είναι ως επί το πλείστον ασφαλές και αποτελεσματικό.
«Με κάθε φάρμακο, θεραπεία ή εμβόλιο υπάρχει πάντα ο κίνδυνος ανεπιθύμητων ενεργειών, αλλά ο κίνδυνος με το εμβόλιο κατά της λύσσας είναι αρκετά χαμηλός – ειδικά σε σύγκριση με τον κίνδυνο της λοίμωξης από λύσσα, η οποία είναι σχεδόν 100% θανατηφόρα», αναφέρει.
Αν και οι ερευνητές δεν θεωρούν ακόμα ότι η διστακτικότητα απέναντι στα εμβόλια των σκύλων είναι αρκετά διαδεδομένη ώστε να αποτελέσει απειλή για τη δημόσια υγεία στις ΗΠΑ, αυτό θα μπορούσε να αλλάξει σε περίπτωση που η παραπληροφόρηση για το θέμα δεν κατασταλεί έγκαιρα, επί τη βάσει των υπαρχόντων επιστημονικών δεδομένων.
