Νέα έρευνα διαπίστωσε ότι τα δελφίνια δεν μπορούν να επικοινωνήσουν το ίδιο αποτελεσματικά όταν εκτίθενται σε θορύβους που δημιουργούνται από τον άνθρωπο.

Ο ανθρωπογενής θόρυβος αναγκάζει τα δελφίνια να αλλάζουν τους ήχους που χρησιμοποιούν για να επικοινωνούν μεταξύ τους, με παρόμοιο τρόπο που και οι άνθρωποι αναγκάζονται να φωνάξουν για να επικοινωνήσουν μέσα σ’ ένα θορυβώδες περιβάλλον.

Για την ολοκλήρωση της μελέτης, η οποία δημοσιεύθηκε στο Current Biology την προηγούμενη Πέμπτη, συνεργάστηκαν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, το Ερευνητικό Κέντρο Δελφινιών, το Πανεπιστήμιο Σίρακιουζ, το Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας Γουντς Χολ, το δανικό Πανεπιστήμιο Άαρχους και το Πανεπιστήμιο του Σαιντ Άντριους.

«Θέλαμε να διερευνήσουμε πώς ο θόρυβος επηρεάζει τα ζώα που συνεργάζονται, εξετάζοντας ουσιαστικά το δίκτυο επικοινωνίας, από έναν αποστολέα σ’ έναν δέκτη και αν υπάρχει αντίκτυπος σ’ αυτήν την επικοινωνία», δήλωσε η Περνίλ Σόρενσερ, συγγραφέας της μελέτης και υποψήφια διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, σε συνέντευξή της στο CNN.

Προηγούμενες μελέτες έχουν τεκμηριώσει τις επιζήμιες επιπτώσεις που μπορεί να έχει η ηχορύπανση σε άλλα υδρόβια θηλαστικά, όπως οι φάλαινες. Ο συνεχής θόρυβος από τις μηχανές των πλοίων και τα στρατιωτικά σόναρ δυσχεραίνει την επικοινωνία μεταξύ των θαλάσσιων θηλαστικών και έχει, επίσης, συνδεθεί με την αύξηση των συγκρούσεων μεταξύ φαλαινών και πλοίων.

Στη συγκεκριμένη μελέτη οι ερευνητές επικεντρώθηκαν στα δελφίνια, επειδή είναι από τα υδρόβια ζώα που είναι ιδιαίτερα κοινωνικά και ευφυή, χρησιμοποιώντας σφυρίγματα για να επικοινωνούν μεταξύ τους και παράγοντας ήχους κλίκ για να επιτυγχάνουν ηχοεντοπισμό και να κυνηγούν. Σύμφωνα με την υποψήφια διδάκτωρ, η ηχητική επικοινωνία είναι ιδιαίτερα σημαντική για τα υδρόβια ζώα, διότι κάτω από την επιφάνεια του νερού ο ήχος ταξιδεύει πολύ μακριά και πολύ γρήγορα. Επιπλέον, η ίδια ανέφερε ότι τα δελφίνια χρησιμοποιούν το «ευρύ φωνητικό ρεπερτόριο» που διαθέτουν σχεδόν σε όλες τις πτυχές της ζωής τους, συμπεριλαμβανομένου του συντονισμού συνεργατικών συμπεριφορών.

Το πείραμα

Για να κατανοήσουν πώς η ηχορύπανση επηρεάζει την ικανότητα των δελφινιών να συνεργάζονται, οι επιστήμονες εργάστηκαν με δύο συγκεκριμένα δελφίνια με τα ονόματα Ντέλτα και Ρις, τα οποία περνούν τη ζωή τους στο Ερευνητικό Κέντρο Δελφινιών (Dolphin Research Center) στη Φλόριντα των ΗΠΑ. Η αποστολή των δελφινιών ήταν να πατήσουν ταυτόγχρονα ένα υποβρύχιο κουμπί, ενώ η δοκιμασία πραγματοποιήθηκε τόσο υπό συνθήκες περιβαλλοντικού θορύβου, όσο και υπό τέσσερις διαφορετικές συνθήκες «επεξεργασμένου θορύβου», δηλαδή θορύβου που επιχειρούσε να προσομοιώσει την ανθρωπογενή ηχορύπανση στους ωκεανούς. Συνολικά, έλαβαν χώρα 200 δοκιμές με το συγκεκριμένο ζεύγος δελφινιών. Κάθε δελφίνι φορούσε μια συσκευή ακουστικής παρακολούθησης, η οποία κατέγραφε οποιονδήποτε ήχο παρήγαγε.

Δύο κύρια ευρήματα

Σύμφωνα με τη Σόρενσεν, προέκυψαν δύο κύρια ευρήματα. Πρώτον, διαπιστώθηκε ότι τα δελφίνια χρησιμοποιούσαν «αντισταθμιστικούς μηχανισμούς» προκειμένου να αποκρούσουν την παρεμποδισμένη φωνητική τους επικοινωνία. Καθώς ο υποβρύχιος θόρυβος αυξανόταν, παρήγαγαν πιο δυνατούς και μεγαλύτερης διάρκειας ήχους, ενώ άλλαζαν, επίσης, τη γλώσσα του σώματός τους, ώστε να κοιτούν το ένα το άλλο.

Αλλά το πιο σημαντικό εύρημα, σύμφωνα με την ερευνήτρια, ήταν ότι παρά τη χρήση των προσπαθειών τους να αντισταθμίσουν την ηχορύπανση, τα δελφίνια εξακολουθούσαν να είναι λιγότερο επιτυχημένα στην ολοκλήρωση της εργασίας. Από τα χαμηλότερα στα υψηλότερα επίπεδα θορύβου, το ποσοστό επιτυχίας τους μειώθηκε απο 85% σε 62,5%.

Στη δε ερευνητική εργασία, οι επιστήμονες γράφουν: «Η μελέτη αυτή είναι, εξ όσων γνωρίζουμε, η πρώτη σε οποιοδήποτε είδος – πλήν του ανθρώπου- που καταδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο τα αυξανόμενα επίπεδα ανθρωπογενούς θορύβου έχουν αρνητικές επιπτώσεις στον συντονισμό μεταξύ ομοειδών ζώων που εκτελούν μια συνεργατική εργασία. Τα ευρήματά μας αποκαλύπτουν ότι ο θόρυβος μπορεί να επηρεάσει την επικοινωνία μεταξύ ατόμων που συνεργάζονται και ότι οι συμπεριφορικές αντισταθμιστικές προσαρμογές πιθανώς δεν είναι επαρκείς για να ξεπεραστεί η επίδραση του θορύβου».

«Χρειάζονται τον ήχο για να συνδεθούν»

Φυσικά, αυτό είναι κάτι που έχει πραγματικές επιπτώσεις στα δελφίνια στη φύση, εφόσον βασίζονται στη συνεργασία για την αναζήτηση τροφής και την αναπαραγωγή. «Χρειάζονται τον ήχο για να συνδεθούν», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η επικεφαλής ερευνήτρια. Συμπλήρωσε, επίσης, ότι η διεθνής ερευνητική ομάδα θα ήθελε να συμπεριλάβει περισσότερα δελφίνια στο πέιραμά της, κι ότι μελλοντικές μελέτες θα μπορούσαν να αυξήσουν το συμπεριληφθέν πλήθος δελφινιών, προκειμένου τα αποτελέσματα να καταστούν πιο αξιόπιστα. Και πέραν του πλήθους, απαιτούνται ούτως ή άλλως περαιτέρω μελέτες που θα αφορούν τα συγκεκριμένα είδη σφυριγμάτων και ήχων που παράγουν τα δελφίνια για να εκπληρώσουν τα συνεργατικά τους καθήκοντα.

Η κ. Σόρενσεν καταλήγει αναφέροντας ότι η νέα αυτή έρευνα θα συμβάλλει σίγουρα στον εμπλουτισμό των γνώσεων των ερευνητών αναφορικά με το πώς η ηχορύπανση επηρεάζει τα ζώα, ενώ η ίδια ελπίζει ότι θα βοηθήσει, επίσης, στην υποστήριξη και στον σχεδιασμό λύσεων για να διαχειριστούμε αποδοτικότερα τον θόρυβο στους ωκεανούς μας.