Φαίνεται πως ένα νέο μωρό όρκα ήρθε στη ζωή για να προστεθεί σε ένα κοπάδι φαλαινών-δολοφόνων στο βορειοδυτικό τμήμα του Ειρηνικού Ωκεανού, ο πληθυσμός του οποίου απειλείται με εξαφάνιση.
Σύμφωνα με ανακοίνωση που ανήρτησε μέσω Facebook το Κέντρο Έρευνας Φαλαινών (Center for Whale Research, CWR) την Παρασκευή, ο οργανισμός έλαβε φωτογραφίες του μωρού, από τις οποίες προέκυψε η εκτίμηση ότι η νεαρή όρκα ανήκει στο κοπάδι «L», δηλαδή σε ένα μέρος του πληθυσμού του είδους που είναι γνωστό ως «νότιες μόνιμες όρκες» (ή «νότιοι μόνιμοι κάτοικοι»), που ζει στο Τοφίνο της Βρετανικής Κολομβίας του Καναδά.
Το μωρό όρκα εκτιμάται ότι είναι ηλικίας ελαφρώς μεγαλύτερης των 3 εβδομάδων και, εάν η γέννησή του εντός του κοπαδιού επιβεβαιωθεί, θα πρόκειται για το πρώτο μικρό όρκας που προστίθεται στο στο συγκεκριμένο κοπάδι από το 2021.
Οι ερευνητές του κέντρου αναμένεται να προγραμματίσουν «συνάντηση» με το κοπάδι εντός του νερού, προκειμένου να προσδιορίσουν ποια όρκα είναι η μητέρα του μωρού, να αξιολογήσουν την κατάσταση της υγείας του μικρού της και να το επισημάνουν για να το ξεχωρίζουν από τις υπόλοιπες όρκες.
«Ελπίζουμε να δούμε το μικρό στην περιοχή μελέτης μας πολύ σύντομα!» δήλωσε η ομάδα. «Είμαστε πάντα κάπως συγκρατημένα αισιόδοξοι με τα νέα μωρά, επειδή το ποσοστό θνησιμότητας κατά τον πρώτο χρόνο είναι αρκετά υψηλό», εξήγησε στους Seattle Times ο Μάικλ Βάις, διευθυντής ερευνών του Κέντρου Έρευνας Φαλαινών. «Αλλά είμαστε αισιόδοξοι – είναι καλό να έχουμε άλλο ένα παιδί στο κοπάδι L», συμπλήρωσε.
Οι όρκες στα νότια δίνουν πραγματικό αγώνα για να επιβιώσουν. Οι απειλές που έχουν να αντιμετωπίσουν είναι ποικίλες: από την έλλειψη επαρκούς ποσότητας βασιλικού σολομού (γνωστός και ως «σολομός Chinook») στην περιοχή όπου αναζητούν τροφή μέχρι και την παρέμβαση του ανθρώπου στους ωκεανούς, η οποία συνδέεται τόσο με τη θαλάσσια ρύπανση, όσο και με τον ανθρωπογενή θόρυβο που καθιστά το κυνήγι σαφώς πιο δύσκολο για εκείνες.
Ο συνολικός αριθμός των ατόμων του κοπαδιού «L» ανέρχεται σήμερα στα 74 άτομα. Πρόκειται για έναν από τους μικρότερους πληθυσμούς που έχουν καταμετρηθεί από το 1974, όταν είχαν καταμετρηθεί 71 άτομα.
Οι μεταβολές του πληθυσμού των φαλαινών της περιοχής
Σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ (NOAA), το ελάχιστο ιστορικό μέγεθος του πληθυσμού των «νότιων μόνιμων κατοίκων» στο ανατολικό τμήμα τού Βόρειου Ειρηνικού αριθμούσε περίπου 140 ζώα. Αλλά ύστερα από τις μαζικές αιχμαλωτίσεις κατά τη δεκαετία του 1960 για χρήση σε πάρκα θαλάσσιων θηλαστικών, το 1974 είχαν παραμείνει μόλις 71 όρκες, που -όπως προαναφέρθηκε- πρόκειται για τον ιστορικά χαμηλότερο αριθμό τους. Και παρότι υπήρξε κάποια αύξηση του πληθυσμού στις δεκαετίες του 1970 και του 1980, με τον αριθμό των ζώων να κορυφώνεται στα 98 άτομα το 1995, στα τέλη της δεκαετίας του 1990 σημειώθηκε μείωση σχεδόν 20%, με αποτέλεσμα να καταμετρηθούν 80 φάλαινες το 2001. Έκτοτε, ο αριθμός τους παρουσιάζει πολύ μικρές μεταβολές.
Οι «νότιοι μόνιμοι κάτοικοι» ζουν σε μητριαρχικές οικογένειες που χωρίζονται σε τρία κοπάδια, στα οποία έχουν δοθεί οι ονομασίες «J», «K» και «L». Το πιο σύνηθες για τους πληθυσμούς αυτούς είναι να κινούνται κατά μήκος των δυτικών παράκτιων νησιών του Καναδά και της Ουάσινγκτον, στη θάλασσα Σάλις, και κατά μήκος των ακτών του Όρεγκον.
Ως κορυφαίοι θηρευτές, διαδραματίζουν σπουδαίο ρόλο για το οικοσύστημα, απολαμβάνοντας παράλληλα το προνόμιο να καταλαμβάνουν την κορυφή της τροφικής αλυσίδας. Όμως οι νότιες όρκες συμπεριλήφθηκαν στον κατάλογο των απειλούμενων ειδών, σε συμφωνία με τον «Νόμο για τα Απειλούμενα Είδη» του 2005, ενώ ένα σχέδιο για την αποκατάσταση του πληθυσμού τους ολοκληρώθηκε το 2008.
Το 2015, οι όρκες ήταν μεταξύ των ειδών που βρέθηκαν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της NOAA, σε μία προσπάθεια ευαισθητοποίησης και διάσωσης των «υψηλότερου κινδύνου απειλούμενων θαλάσσιων ειδών». Το 2021, η Εθνική Υπηρεσία Θαλάσσιας Αλιείας των ΗΠΑ επέκτεινε το κρίσιμο ενδιαίτημα των «νότιων μόνιμων κατοίκων» από τα καναδικά σύνορα μέχρι το Point Sur της Καλιφόρνια, προσθέτοντας περίπου 41.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα (16.000 τετραγωνικά μίλια) σε περιοχές τροφοληψίας, εκβολές ποταμών και μεταναστευτικές διαδρομές.
Με πληροφορίες από την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ (NOAA), Seattle Times και Associated Press
