Μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Biology Letters στις 8 Μαΐου διαπίστωσε ότι το ερπετό δεν προσποιείται απλώς τον θάνατο για να προστατευτεί από τα αρπακτικά -ένα συνηθισμένο φαινόμενο στο ζωικό βασίλειο, αλλά προσθέτει επίσης δραματικά στοιχεία στην επίδειξη θανάτου για να γίνει πιο πειστική και να περάσει λιγότερο χρόνο σε επικίνδυνες καταστάσεις.
Η μελέτη που διεξήχθη από τους Βουκάσιν Μπιέλιτσα και Άνα Γκολούμποβιτς του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου στη Σερβία, διαπίστωσε ότι το λιμνόφιδο, του οποίου η επιστημονική ονομασία είναι “Natrix tessellata”, χρησιμοποιεί μια σειρά θεατρικών τακτικών -που ονομάζονται άμυνες κατά των θηρευτών- πολλές από τις οποίες περιλαμβάνουν σωματικά υγρά.
Συγκεκριμένα, κατά την προσποίηση του θανάτου τους, οι άμυνες των φιδιών περιλαμβάνουν την παραγωγή και την επάλειψη του εαυτού τους με περιττώματα και αρωματική ουσία, καθώς και τη σκόπιμη εκτόξευση αίματος από το στόμα τους.
Για να διερευνήσουν αυτές τις τακτικές -και κατά πόσον καθιστούν ταχύτερη τη διαφυγή- οι Μπιέλιτσα και Γκολούμποβιτς εξέτασαν 263 από τα μη δηλητηριώδη φίδια στο Golem Grad, ένα νησί στη νοτιοανατολική Ευρώπη, όπου τα ερπετά είναι κοινά και οι κύριοι θηρευτές τους είναι τα πτηνά.
Στο νησί, οι βιολόγοι διεξήγαγαν πρακτική έρευνα.
Ενεργώντας ως θηρευτές για να προκαλέσουν τις τακτικές θανάτου των φιδιών, κρατούσαν, έσφιγγαν και τέντωναν τα ζώα, σύμφωνα με τους New York Times. Στη συνέχεια, σημείωσαν τις αντιδράσεις τους.
Λίγο λιγότερα από τα μισά φίδια αλείφτηκαν με αρωματική ουσία και περιττώματα, ενώ περίπου το 10% από αυτά έβγαλαν αίμα από το στόμα τους, αναφέρει το δημοσίευμα.
Ορισμένα φίδια ήταν πιο πειστικά – έγιναν τόσο χαλαρά που οι ερευνητές μπορούσαν να τα πλάσουν σε σχήματα – ενώ άλλα παρέμειναν λιγότερα χαλαρά. Σύμφωνα με τα λόγια του Μπιέλιτσα, “μπαίνουν πραγματικά στο ρόλο, ανάλογα με το άτομο”.
Όπως υπέθεσαν οι ερευνητές, τα φίδια που επέλεξαν μια πιο δραματική προσέγγιση – όχι μόνο να γίνουν άτονα αλλά και να αιμορραγήσουν, να μασκαρευτούν και να αφοδεύσουν – έτειναν να παριστάνουν τα νεκρά για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα (κατά περίπου δύο δευτερόλεπτα) και επομένως περνούσαν λιγότερο χρόνο σε κίνδυνο, σύμφωνα με τους New York Times.
Αν και τα δύο δευτερόλεπτα μπορεί να μην ακούγονται σημαντικά, ο χρόνος αυτός μπορεί να κάνει τεράστια διαφορά σε μια κατάσταση ζωής ή θανάτου.
Ο βιολόγος σημείωσε επίσης ότι χρειάζεται περαιτέρω μελέτη – ιδανικά παρατήρηση σε πραγματικό κόσμο με θηρευτές που δεν είναι άνθρωποι ερευνητές.
Ακολουθήστε το pet-in.gr στο Facebook, στο Instagram και το Google News
