Νέα έρευνα διαπίστωσε πως ανεξαρτήτως της μείωσης των ρύπων που θερμαίνουν τον πλανήτη, το στρώμα πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής θα συνεχίσει να τήκεται με ταχείς ρυθμούς κατά τον τρέχοντα αιώνα, κάτι που συνεπάγεται περαιτέρω άνοδο της στάθμης της θάλασσας εντός των επόμενων δεκαετιών.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Nature Climate Change τη Δευτέρα, διαπίστωσε ότι ανεξαρτήτως του βαθμού θέρμανσης κατά τον τρέχοντα αιώνα, και ακόμη και αν καταφέρουμε να πετύχουμε τους φιλόδοξους στόχους που έχουν τεθεί για τον περιορισμό της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, η Δυτική Ανταρκτική θα αντιμετωπίσει σε κάθε περίπτωση σημαντική αύξηση της θερμοκρασίας των ωκεανών και λιώσιμο των παγοκρηπίδων.
Οι τελευταίες λειτουργούν σαν υποστυλώματα, συγκρατώντας τον πάγο στην ξηρά, επιβραδύνοντας τη ροή του προς τη θάλασσα, παρέχοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο μια σημαντική άμυνα ενάντια στην άνοδο της στάθμης του νερού. Παρ’ όλα αυτά, όταν οι παγοκρηπίδες τήκονται και λεπταίνουν, χάνουν την ικανότητά τους να συγκρατούν τους πάγους.
Ακόμη και σύμφωνα με το καλύτερο δυνατό σενάριο της αύξησης της θερμοκρασίας κατά 1,5 βαθμό Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα, οι πάγοι θα λιώσουν τρεις φορές ταχύτερα αυτόν τον αιώνα συγκριτικά με τον προηγούμενο.
«Φαίνεται πως μάλλον έχουμε χάσει τον έλεγχο»
«Η μείωση των εκπομπών μπορεί να βοηθήσει στην αποτροπή του χειρότερου σεναρίου τήξης, αλλά πέραν αυτού ο μετριασμός έχει αμελητέο αντίκτυπο», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας τής μελέτης, Kaitlin Naughten, η οποία δημιουργεί μοντελοποιήσεις ωκεάνιου πάγου στη Βρετανική Έρευνα Ανταρκτικής (British Antarctic Survey). «Φαίνεται πως μάλλον έχουμε χάσει τον έλεγχο», προσέθεσε η ίδια.
Η κατάρρευση του στρώματος πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής συγκαταλέγεται στα εννέα «σημεία καμπής» για το κλίμα παγκοσμίως, όπως αυτά προσδιορίστηκαν από τους επιστήμονες το 2009. Εάν ξεπεραστούν αυτές οι «κόκκινες γραμμές» για το περιβάλλον, οι συνέπειες για τη ζωή στη Γη αναμένεται να είναι καταστροφικές.
Το 2022, μια διεθνής ομάδα επιστημόνων δήλωσε ότι ενδέχεται να έχουμε ήδη περάσει το σημείο χωρίς επιστροφή όσον αφορά την τήξη τού στρώματος πάγου τής Δυτικής Ανταρκτικής, με αύξηση της θερμοκρασίας μόλις 1,1 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, ενώ η πλήρης τήξη του υπολογίζεται πως θα ανεβάσει τη μέση παγκόσμια στάθμη της θάλασσας περισσότερο από ένα μέτρο.
Για την εξαγωγή των συμπερασμάτων τους, οι ερευνητές «έτρεξαν» προσομοιώσεις στον εθνικό υπερυπολογιστή της Βρετανίας, επιχειρώντας να αξιολογήσουν τις θερμοκρασιακές αυξήσεις των ωκεανών κάτω από διαφορετικά σενάρια αύξησης της θερμοκρασίας, με βάση ένα ενιαίο μοντέλο. Ο Τιάγκο Σεγκαμπινάτσι Ντότο, ανώτερος ερευνητής στο Εθνικό Ωκεανογραφικό Κέντρο της Βρετανίας, ο οποίος δε συμμετείχε στη μελέτη, δήλωσε πως τα αποτελέσματα «πρέπει να αντιμετωπίζονται προσεκτικά, καθώς διαφορετικά μοντέλα, ακόμη και σύνολα του ίδιου μοντέλου, μπορεί να δώσουν διαφορετικές απαντήσεις».
Ωστόσο, ο ίδιος σημείωσε ότι τα ευρήματα ευθυγραμμίζονται με εκείνα άλλων ερευνών που υποδηλώνουν την επικείμενη κατάρρευση των παγοκρηπίδων στη θάλασσα Amundsen. Σε αυτές περιλαμβάνεται και ο παγετώνας Thwaites, γνωστός και ως «Παγετώνας της Αποκάλυψης», για τον οποίο οι επιστήμονες δήλωσαν τον Φεβρουάριο ότι έχουν παρατηρήσει θερμό νερό να εισχωρεί στα πιο αδύναμα σημεία της.
Καθώς η κλιματική αλλαγή βρίσκεται σε εξέλιξη, το σύνολο των πάγων της Λευκής Ηπείρου αντιμετωπίζει προβλήματα. Τον φετινό χειμώνα, οι πάγοι της Ανταρκτικής θάλασσας σημείωσαν τη χαμηλότερη μέγιστη έκταση που έχει καταγραφεί, ενώ μια έρευνα που δημοσιεύθηκε νωρίτερα αυτόν τον μήνα διαπίστωσε πως περίπου το 40% των παγοκρηπίδων της Ανταρκτικής έχει συρρικνωθεί σημαντικά τα τελευταία 25 χρόνια.
Με πληροφορίες από Reuters
