Παρά τις εκτεταμένες απώλειες που υπέστη ο αμερικανικός στόλος από την επίθεση της Ιαπωνίας στο Περλ Χάρμπορ, πολλά σκάφη επέστρεψαν στην πρώτη γραμμή και συνέχισαν τα καθήκοντά τους, στα οποία συμπεριλαμβάνεται η καταγραφή μετεωρολογικών δεδομένων.
Τα αμερικανικά πλοία που βομβαρδίστηκαν από Ιάπωνες στη Ναυτική, Στρατιωτική και Αεροπορική Βάση του Περλ Χάρμπορ το 1941, ανακτήθηκαν από τους Αμερικανούς, προκειμένου τα μετεωρολογικά δεδομένα που είχαν καταγράψει να μελετηθούν και να αξιοποιηθούν από τους επιστήμονες, με απώτερο σκοπό την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο αλλάζει το παγκόσμιο κλίμα.
Η επίθεση που έλαβε χώρα τον Δεκέμβριο του 1941 στοίχισε τη ζωή σε πολλά μέλη πληρωμάτων από διάφορα πολεμικά πλοία, όπως το USS Pennsylvania και το USS Tennessee, όταν αυτά βρέθηκαν στο στόχαστρο της πολεμικής αεροπορίας της Ιαπωνίας.
Αλλά παρά τις απώλειες, πολλά σκάφη επέστρεψαν στην πρώτη γραμμή κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και οι Αμερικανοί ναυτικοί συνέχισαν να εκπληρώνουν τα καθημερινά τους καθήκοντα.
Η νέα έρευνα
Μια νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Geoscience Data Journal αφηγείται την ιστορία της ανάκτησης μετεωρολογικών δεδομένων από 19 πλοία του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, θωρηκτά, αεροπλανοφόρα, αντιτορπιλικά και καταδρομικά, που συμμετείχαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η διάσωση των δεδομένων κατέστη δυνατή χάρη στη δουλειά περισσότερων από 4.000 εθελοντών πολιτών-επιστημόνων, οι οποίοι μετέγραψαν περισσότερες από 28.000 εικόνες ημερολογίων από τον στόλο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ που βρισκόταν στη Χαβάη την περίοδο 1941-1945. Σύμφωνα με στοιχεία προηγούμενων ερευνών, αυτά τα χρόνια ήταν ασυνήθιστα θερμά.
Το νέο σύνολο δεδομένων, στο οποίο περιλαμβάνονται περισσότερες από 630.000 εγγραφές με περισσότερες από τρία εκατομμύρια μεμονωμένες παρατηρήσεις, αναμένεται να επιβεβαιώσει εάν ίσχυε πράγματι κάτι τέτοιο. Στα ημερολόγια περιλαμβάνονται εκατομμύρια καταχωρήσεις αναφορικά με τη θερμοκρασία του αέρα και της επιφάνειας της θάλασσας, την ατμοσφαιρική πίεση, την ταχύτητα και την κατεύθυνση του ανέμου.
Όπως αναφέρει ο Πραβίν Τελέτι, κύριος συγγραφέας της έρευνας και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Ρίντινγκ, «οι διαταραχές στους εμπορικούς δρόμους κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οδήγησαν σε σημαντική μείωση των θαλάσσιων καιρικών παρατηρήσεων. Μέχρι πρόσφατα, τα αρχεία από εκείνη την εποχή εξακολουθούσαν να είναι διαθέσιμα μόνο σε διαβαθμισμένα έγγραφα σε χαρτί. Η σάρωση και η διάσωση αυτών των δεδομένων παρέχει ένα παράθυρο στο παρελθόν, επιτρέποντάς μας να κατανοήσουμε πώς συμπεριφερόταν το παγκόσμιο κλίμα κατά τη διάρκεια μιας περιόδου τεράστιων ανακατατάξεων».
Οι παρατηρήσεις που διενεργούσαν τα πολεμικά πλοία αποτέλεσαν τις πρωταρχικές πηγές θαλάσσιων παρατηρήσεων κατά την περίοδο του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, αν και πολλά αρχεία καταστράφηκαν ή απλώς ξεχάστηκαν, γεγονός που ενδεχομένως αποδίδεται στο μεγάλο χρονικό διάστημα για το οποίο θεωρούνταν απόρρητα. Το σώμα των δεδομένων που ανακτήθηκε αποκαλύπτει πως ο πόλεμος επέβαλε μια σειρά αλλαγών στις πρακτικές παρατήρησης. Για παράδειγμα, οι περισσότερες παρατηρήσεις γίνονταν κατά τη διάρκεια της ημέρας αντί της νύχτας, ούτως ώστε να μειωθεί η έκθεση στα εχθρικά πλοία και να αποφευχθεί ο εντοπισμός τους.
Αλλαγές όπως η προαναφερθείσα πιστεύεται πως θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην καταγραφή ελαφρώς θερμότερων θερμοκρασιών και συνεπώς τα σημερινά βιβλία ιστορίας να αποτυπώνουν μια περίοδο ασυνήθιστης θερμότητας στα παγκόσμια σύνολα δεδομένων κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, χωρίς όμως αυτό να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Τα νέα δεδομένα αναμένεται να βοηθήσουν στη διερεύνηση της αβεβαιότητας και να ρίξουν φως στο τι πραγματικά ισχύει.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι ψηφιοποιημένες παρατηρήσεις από τον Ινδο-Ειρηνικό και την Άπω Ανατολή ήταν ελάχιστες, επομένως τα διασωθέντα αρχεία θα βοηθήσουν στη συμπλήρωση των κενών στα υπάρχοντα σύνολα δεδομένων και θα διασφαλίσουν την καλύτερη κατανόηση του πώς εξελίχθηκε το παγκόσμιο κλίμα από τις αρχές του 20ου αιώνα και μετά.
Με πληροφορίες από Popular Science
