Νέα έρευνα κατέδειξε ότι οι άγριες και οι αδέσποτες γάτες σε πυκνοκατοικημένα από ανθρώπους περιβάλλοντα αποβάλλουν περισσότερα παράσιτα Toxoplasma gondii, τα παράσιτα που προκαλούν την τοξοπλάσμωση.
Στο πλαίσιο της ανάλυσης, διαπιστώθηκε ότι οι αδέσποτες και άγριες γάτες στις πυκνοκατοικημένες από ανθρώπους περιοχές αποβάλλουν μεγαλύτερες ποσότητες παρασίτων Toxoplasma gondii, τα οποία ευθύνονται για την ασθένεια της τοξοπλάσμωσης.
Σε προηγούμενο άρθρο του, το pet-in.gr είχε αναλύσει μια άλλη μελέτη σχετική με την πάθηση,που -μεταξύ άλλων- έδειχνε ότι το εν λόγω παράσιτο μπορεί να μολύνει και τον άνθρωπο, συνιστώντας υπολογίσιμη απειλή για όσους έχουν μειωμένη άμυνα λόγω εξασθενημένων ανοσολογικών μηχανισμών.
Η νέα έρευνα συνέδεσε την αποβολή του συγκεκριμένου παρασίτου με τη διακύμανση της θερμοκρασίας. Η Σόφι Ζου από το Πανεπιστήμιο Ντέιβις της Καλιφόρνια και οι συνεργάτες της παρουσίασαν τα ευρήματα της μελέτης τους στο επιστημονικό περιοδικό ανοικτής πρόσβασης PLOS ONE στις 21 Ιουνίου.
Η τοξοπλάσμωση πρόκειται για μια ήπια έως σοβαρή ασθένεια που προκαλείται από το μονοκύτταρο παράσιτο Toxoplasma gondii, το οποίο μπορεί να μολύνει θερμόαιμα σπονδυλωτά, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, καθώς και πολλά άγρια ή οικόσιτα ζώα, όπως είναι οι γάτες, τα πρόβατα, τα πτηνά, τα ποντίκια, ενώ μπορεί να προσβάλλει ακόμα κι ορισμένους υδρόβιους οργανισμούς.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η μετάδοση του παρασίτου οφείλεται σε άγριες και κατοικίδιες γάτες που το αποβάλλουν σε συγκεκριμένο στάδιο της ζωής του, κατά το οποίο είναι γνωστά ως «ωοκύστες». Η κατάποση των ωοκύστεων είναι ένας από τους τρόπους που μπορεί να μολυνθεί ο άνθρωπος.
Προηγούμενες έρευνες είχαν επικεντρωθεί στην αποβολή ωοκύστεων T. gondii από κατοικίδιες γάτες, με αποτέλεσμα να γνωρίζουμε λιγότερα για το τι ισχύει στην περίπτωση των αδέσποτων και των άγριων γατών.
Για να αλλάξει αυτό, η Ζου και οι συνεργάτες της ανέλυσαν δεδομένα από 47 προηγούμενες μελέτες. Τα δεδομένα αφορούσαν διάφορες περιοχές ανά τον κόσμο. Οι ερευνητές εξέτασαν μια ποικιλία παραγόντων που σχετίζονται με τον άνθρωπο και το κλίμα, οι οποίοι θα μπορούσαν να παρουσιάζουν σύνδεση με την απόρριψη των ωοκύστεων του T. gondii.
Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν οι ερευνητές είναι ότι η μεγαλύτερη αποβολή του παρασίτου από τις γάτες παρατηρείται σε πυκνοκατοικημένες από ανθρώπους περιοχές, καθώς και ότι οι υψηλότερες μέσες ημερήσιες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας συνδέονται με αποβολή μεγαλύτερων ποσοτήτων του παρασίτου, ιδιαίτερα στις οικόσιτες γάτες. Επίσης, διαπιστώθηκε ότι οι υψηλότερες θερμοκρασίες κατά το ξηρότερο τρίμηνο του έτους συνδέονται με αποβολή μικρότερων ποσοτήτων T. gondii από άγριες γάτες.
Σε κάθε περίπτωση, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι τα ευρήματά τους δεν αποδεικνύουν αιτιώδεις σχέσεις, αλλά -σε συνδυασμό με στοιχεία προηγούμενων μελετών- υποδηλώνουν ότι η αυξανόμενη πυκνότητα του ανθρώπινου πληθυσμού και οι θερμοκρασιακές διακυμάνσεις μπορούν να δημιουργήσουν περιβαλλοντικές συνθήκες που επιδεινώνουν την εξάπλωση του παρασίτου που προκαλεί την τοξοπλάμωση, ίσως ακόμη και την εξάπλωση άλλων μολυσματικών ασθενειών.
Βάσει των ευρημάτων τους, οι επιστήμονες προτείνουν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής να επικεντρωθούν στη διαχείριση των πληθυσμών άγριων γατών, επειδή συμβάλλουν στη μείωση της μετάδοσης του T. gondii.
Καταλήγωντας, οι συγγραφείς της ερευνητικής εργασίας προσθέτουν: «Οι αλλαγές που οφείλονται στο κλίμα ή στις ανθρώπινες δραστηριότητες μπορούν να επηρεάσουν τη μετάδοση ασθενειών με τρόπους που δεν μπορούμε ακόμη να κατανοήσουμε πλήρως. Στη μελέτη μας, μπορούμε να δούμε πώς αυτοί οι παράγοντες ενδεχομένως σχετίζονται με αλλαγές στην αποβολή του Toxoplasma gondii από τις γάτες, οι οποίες με τη σειρά τους μπορούν να επηρεάσουν τον κίνδυνο έκθεσης ευάλωτων ανθρώπων και άγριων ζώων».
