Το νεογνό μεταφέρθηκε σε απομακρυσμένη τοποθεσία μετά την ανακάλυψή του στην παραλία Βλίλαντ, μακριά από το περιβάλλον της Αρκτικής.
Η κουκουλοφόρος φώκια (Cystophora cristata)
Ένα σπάνιο νεογνό φώκιας, που γεννήθηκε την περασμένη εβδομάδα στην Ολλανδία, μεταφέρθηκε σε μια πιο απομακρυσμένη τοποθεσία για να προστατευτεί από την ανθρώπινη επαφή. Η νεαρή φώκια γεννήθηκε στο Βλίλαντ, ένα από τα νησιά της Δυτικής Φριζίας στη Θάλασσα Γουάντεν στα ανοικτά της βόρειας ακτής των Κάτω Χωρών.
Οι φώκιες του είδους Cystophora cristata -γνωστές και ως «κουκουλοφόρες φώκιες»- γεννούν συνήθως σε πάγο και σπάνια επισκέπτονται αυτά τα νότια γεωγραφικά πλάτη. Τα τελευταία 10 χρόνια, υπήρξαν μόλις τέσσερις καταγραφές του είδους στα νησιά. Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι τα νεογνά του είδους απογαλακτίζονται μετά από μόλις τέσσερις ημέρες – η συντομότερη περίοδος από οποιοδήποτε άλλο θηλαστικό ζώο.
Οι φώκιες αυτές διαθέτουν ασημί γκρι χρώματος γούνα προς το ανθρακί στο πρόσωπο και σκούρες κηλίδες στα πλευρά τους, με τρίχωμα που τις έχει καταστήσει «στόχους» για τους ανθρώπους για την παραγωγή παλτών και καπέλων. Κατά τη γέννησή τους, τα νεογνά έχουν μήκος περίπου ένα μέτρο και έχουν μπλε-γκρι τρίχωμα στην πλάτη, το οποίο αργότερα εξελίσσεται στις κηλίδες τους, οι οποίες μοιάζουν με αυτές μιας λεοπάρδαλης.
Early on 27 March, this ´blueback’ Hooded Seal (Klapmuts) was born on the North Sea coast of Vliehors beach on Vlieland. Never before, this Arctic species gave birth on Dutch sand not on pack ice. With shortest 4 days weaning period of all mammals, they will soon return to sea. pic.twitter.com/fSTvybEgo7
— Arnoud van den Berg (@arnoudbird) March 30, 2023
Η ανακάλυψη του σπάνιου νεογνού
Συνήθως οι φώκιες ακολουθούν τον κινούμενο πάγο από τις ακτές της Αρκτικής, όπως η ανατολική Γροιλανδία, απ’ όπου πιθανότατα προήλθε και το συγκεκριμένο ζευγάρι. Αλλά τώρα, η αύξηση της θερμοκρασίας των θαλασσών προκαλεί το λιώσιμο των πάγων και τα εδάφη τους γίνονται μη βιώσιμα. Συνεπεία αυτού, πυκνώνουν οι εμφανίσεις των ασυνήθιστων επισκεπτών.
Η μητέρα και το νεογνό της ανακαλύφθηκαν την περασμένη Δευτέρα σε γη που χρησιμοποιείται για εκπαίδευση από τον ολλανδικό στρατό. Την Πέμπτη, η μητέρα εξαφανίστηκε αφήνοντας το μωρό της να τα βγάλει πέρα μόνο του. Μια ομάδα διάσωσης από το Κέντρο για τις Φώκιες Zeehondencentrum στο Πίτερμπουρεν, στη βορειοανατολική ακτή της ολλανδικής ηπειρωτικής χώρας, μετέφερε έκτοτε το νεαρό ζώο σε μια πιο απομακρυσμένη τοποθεσία.
Όπως και οι θαλάσσιοι ίπποι, που εμφανίστηκαν πρόσφατα στα ανοικτά των Κάτω Χωρών καθώς και των ακτών του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας, οι επισκέπτες αυτοί φαίνεται να είναι απρόθυμοι πρεσβευτές της κλιματικής αλλαγής. Οι εν λόγω φώκιες είναι συνηθισμένες στους πάγους και τις θάλασσες της Αρκτικής, επομένως οι αμμώδεις παραλίες και οι παλιρροϊκές δυνάμεις διαταράσσουν ολόπλευρα τη συμπεριφορά τους, και όχι μόνο την αναπαραγωγή, όπως αποδεικνύεται κι από τη δύσκολη θέση που βρέθηκε το άτυχο νεογνό.
Ο ερευνητής που φωτογράφισε τη νεαρή φώκια, ο Γιερόεν Χόεκντικ, δήλωσε ότι τα ζώα δεν είναι συνηθισμένα σε αυτό το περιβάλλον: «Είναι δύτες βαθέων υδάτων. Η ρηχή και ζεστή νότια Βόρεια Θάλασσα δεν είναι μέρος γι’ αυτές», ανέφερε. Οι αμμώδεις ακτές αποτελούν επίσης δυνητικό κίνδυνο, όπως εξηγεί ο ερευνητής: «Με την παλίρροια, ένα κουτάβι μπορεί να παρασυρθεί, ενώ ο πάγος επιπλέει και δεν υπάρχει πρόβλημα».
Η κατακόρυφη μείωση του πληθυσμού του ευάλωτου είδους
Οι φώκιες Cystophora cristata του βορειοανατολικού Ατλαντικού αντιμετωπίζουν κατακόρυφη μείωση εξαιτίας της κλιματικής κρίσης και ο πληθυσμός τους αξιολογείται ως «ευάλωτος». Ιστορικά, το είδος κινδύνευε από το κυνήγι. Το 1881, ο νεαρός τότε Άρθουρ Κόναν Ντόιλ, πριν ακόμα γίνει διάσημος για τις ιστορίες του Σέρλοκ Χόλμς, συμμετείχε σε μια αποστολή κυνηγιού φάλαινας και φώκιας του συγκεκριμένου είδους στην Αρκτική.
Ο Κόναν Ντόιλ είδε την πρώτη κουκουλοφόρα φώκια να έχει σκαρφαλώσει στην κορυφή ενός παγόβουνου: «Ήταν διάστικτη, με μαύρες και άσπρες κηλίδες. Ξάπλωσε στον πάγο καθώς παρατηρούσε ήσυχα τον ατμό του πλοίου που περνούσε. Κακόμοιρα ζώα, αν ήταν όλες τόσο ήμερες θα ήταν κρίμα να τις σκοτώσουμε». Εν τέλει, όμως, τις σκότωσαν. Ο Κόναν Ντόιλ κατέγραψε 1.216 φώκιες που σκοτώθηκαν μέσα σε έναν μόνο μήνα, ενώ το κυνήγι κράτησε για συνολικά 7 μήνες.
Πυροβολούσαν τις ενήλικες φώκιες- τις περισσότερες φορές θηλυκές, καθώς αρνούνταν να εγκαταλείψουν τα μικρά τους. Για τα μικρά δεν σπαταλήθηκαν σφαίρες, αφού μπορούσαν εύκολα να θανατωθούν χτυπώντας τα με ρόπαλα. Το 2007, το κυνήγι της κουκουλοφόρου φώκιας σταμάτησε στον βορειοανατολικού Ατλαντικό, αλλά σήμερα η θανάτωση των θηλαστικών συνεχίζεται στη Γροιλανδία.
Με πληροφορίες από Guardian και National Geographic
