Οι αλλεργίες μειώνουν την ποιότητα ζωής των σκύλων. Ο εντοπισμός και η αντιμετώπισή τους, από την άλλη πλευρά, διατηρεί την υγεία και την ευημερία των ζώων.

Από τότε που οι σκύλοι εξημερώθηκαν για πρώτη φορά -πριν από περισσότερα από 15.000 χρόνια- οι τροφικές αλλεργίες των σκύλων έχουν αυξηθεί, κάτι για το οποίο ο λόγος είναι προς το παρόν άγνωστος: “Είναι πιθανό να υπήρχαν λιγότερες πριν, καθώς η διατροφή των σκύλων ήταν πολύ περιορισμένη. Στο παρελθόν, οι σκύλοι έτρωγαν μόνο τα θηράματα που κυνηγούσαν, αλλά τώρα οι ανεπιθύμητες αντιδράσεις στις τροφές αυξάνονται”, προειδοποιεί ο κτηνίατρος Χουάν Αντόνιο Αγκουάδο της κλινικής Montepríncipe στη Μαδρίτη.

Τα σημάδια που δείχνουν ότι ένας σκύλος είναι αλλεργικός είναι ποικίλα. “Μπορεί να έχει διάρροια ή να γρατζουνάει το πρόσωπό του, τα αυτιά του, τις μασχάλες, τη βουβωνική χώρα ή ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών του. Επιπλέον, μπορεί να υπάρχουν φαλακρές κηλίδες σε αυτές τις περιοχές και το δέρμα να είναι ερεθισμένο”, λέει ο Αγκουάδο. Ο κτηνίατρος αναφέρει επίσης άλλα αλλεργικά συμπτώματα στα σκυλιά που είναι σημαντικό να προσέχετε: “Ψύλλοι, πιτυρίδα και ψώρα, ειδικά στην πλάτη, καθώς και συχνό φτέρνισμα ή υγρά μάτια”.

Οι σκύλοι, όπως και οι άνθρωποι, μπορούν να υποφέρουν από διάφορους τύπους αλλεργιών. Αυτές που περιγράφει ο Χουάν Αντόνιο Αγκουάδο, από τη δική του εμπειρία ως κτηνίατρος, είναι οι κυριότεροι τύποι:

Οι δερματικές αλλεργίες, γνωστές ως αλλεργική δερματίτιδα

Αυτές προκαλούνται από τη γύρη, τη σκόνη ή από ορισμένους τύπους μυκήτων και ζυμομυκήτων. Μεταξύ αυτών, η αλλεργία στα τσιμπήματα ψύλλων είναι η πιο συχνή στους σκύλους και προκαλείται από την αντίδραση στο σάλιο του παρασίτου.

Περιβαλλοντικές αλλεργίες

Αυτές δεν είναι πολύ συχνές. Εμφανίζονται συνήθως σε ορισμένες περιόδους του έτους, επειδή είναι εποχιακές, και μπορεί να προκληθούν από τη γύρη στον αέρα και να προκαλέσουν στο ζώο φτέρνισμα ή επιπεφυκίτιδα.

Τροφικές αλλεργίες

Οποιαδήποτε τροφή μπορεί να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση. Τα συμπτώματα μπορεί να ποικίλουν, αλλά σχεδόν πάντα παρουσιάζονται στο δέρμα, όπως κνησμός (φαγούρα) στο πρόσωπο, τα αυτιά, τα πόδια και την κοιλιά. Ο σκύλος μπορεί επίσης να έχει δερματικές αλλοιώσεις, όπως φλύκταινες και τριχόπτωση λόγω του ξύσματος.

Πέρα από τα σημάδια στο σκύλο, οι ιδιοκτήτες σκύλων θα πρέπει να έχουν κατά νου ότι ορισμένες ράτσες σκύλων έχουν μεγαλύτερη προδιάθεση να εμφανίζουν ορισμένες αλλεργίες. Στην περίπτωση των τροφικών αλλεργιών, τα Γκόλντεν Ριτρίβερ, τα Λαμπραντόρ, οι Γερμανικοί Ποιμενικοί, τα Γουέστ Χάιλαντ Γουάιτ Τεριέ, τα Παγκ και τα Μπόξερ, καθώς και οι βραχύτριχες και λευκές φυλές, τείνουν να τις αναπτύσσουν περισσότερο.

Ο Αγκουάδο επισημαίνει επίσης την ηλικία στην οποία αναπτύσσονται συχνότερα αυτές οι αντιδράσεις: “Διαγιγνώσκονται κυρίως σε νεαρούς σκύλους, από την ηλικία των έξι μηνών, με μεγαλύτερο ποσοστό γύρω στον πρώτο χρόνο ζωής (48%) και σε μεγαλύτερους σκύλους”. Επιπλέον, οι τροφικές αλλεργίες είναι χρόνιες. “Είναι δια βίου και μπορεί να αλλάξουν και να προκληθούν από άλλες τροφές”, προσθέτει ο κτηνίατρος.

Παρόλα αυτά, ορισμένες μπορούν να αντιμετωπιστούν με εμβόλια. “Είναι εξατομικευμένα και εφαρμόζονται σε μικρές δόσεις υποδόρια ή από το στόμα, γεγονός που επιτρέπει στον σκύλο να μειώσει την υπερευαισθησία του στο αλλεργιογόνο μέχρι να μπορεί να το ανεχθεί”, διευκρινίζει.

Πώς οι αλλεργίες επηρεάζουν τη συμπεριφορά των σκύλων

Μια αλλεργία μπορεί να αλλάξει τη συμπεριφορά ενός σκύλου. Ανεπιθύμητες συμπεριφορές, όπως η επιθετικότητα, έχουν την προέλευσή τους σε δερματολογικά προβλήματα και αλλεργικές αντιδράσεις, ιδίως σε ορισμένες τροφές.

“Το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να μεταβληθεί από αρνητικά συναισθήματα. Υπάρχει μια σχέση μεταξύ του ψυχολογικού, του ανοσολογικού και του ενδοκρινικού συστήματος του σκύλου και όταν μια αλλεργία διαταράσσει την ισορροπία μεταξύ τους, αυτό αντανακλάται στη συμπεριφορά του ζώου”, εξηγεί η κτηνίατρος Εστέφανια Πινέδα, η οποία είναι ειδικός στην ιατρική της συμπεριφοράς και την ευημερία των ζώων, καθώς και καθηγήτρια στο Τμήμα Ζωικής Παραγωγής του Πανεπιστημίου Complutense της Μαδρίτης.

Η Πινέδα δηλώνει ότι το έναυσμα είναι σε αυτές τις περιπτώσεις η αλλαγή στη συμπεριφορά του ζώου είναι άγνωστο: “Μπορεί να συμβαίνει πρώτα η αλλεργία και μετά να υπάρχει μια συναισθηματική μεταβολή, η οποία καταλήγει να επηρεάζει τη νευροδιαβίβαση του εγκεφάλου”, διευκρινίζει.

Οι δερματολογικές και γαστρεντερικές αλλεργίες μειώνουν την άμυνα του σκύλου, γεγονός που τον κάνει πιο ευερέθιστο. Ο πόνος και η δυσφορία που βιώνει μπορεί να πυροδοτήσει επιθετική συμπεριφορά.

Οι σκύλοι με αλλεργίες έχουν μεγαλύτερη προδιάθεση για ορισμένες ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές: “Μάσημα αντικειμένων, υπερκινητικότητα, υπερβολικό γλείψιμο του δέρματος και τάση για αλωπεκία”, εξηγεί η ειδικός στη συμπεριφορά των ζώων. Επιπλέον, το άγχος μπορεί να αποτελέσει έναυσμα για δερματολογικές και γαστρεντερικές αλλεργίες. “Επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα, επειδή μειώνει την άμυνα του ζώου, γεγονός που κάνει το σκυλί να είναι πιο ευερέθιστο επειδή βιώνει δυσφορία ή πόνο και μπορεί να προκαλέσει επιθετικές συμπεριφορές”, προειδοποιεί. Ο αλλεργικός σκύλος έχει λιγότερη υπομονή, οπότε αποφεύγει περισσότερο την αλληλεπίδραση με τους κηδεμόνες του. “Γίνεται ένα πιο απαθές ζώο- δεν θέλει να παίξει και, αν ενθαρρυνθεί να το κάνει, μπορεί να αντιδράσει με επίθεση”, προσθέτει.

Άλλες συμπεριφορές που μπορεί να αναπτύξει ένας σκύλος με αλλεργία σχετίζονται με φοβίες. “Μπορεί να φοβάται τους θορύβους, όπως οι καταιγίδες, γεγονός που πυροδοτεί εντερικά προβλήματα. Ή μπορεί να βιώνει καταστάσεις κατάθλιψης που σχετίζονται με τη μειωμένη ικανότητά του να αντιμετωπίζει απογοητευτικές καταστάσεις, όπως η υπομονή χρόνιου πόνου”, προσθέτει η Πινέδα. Όλα αυτά μεταφράζονται σε αλλοίωση του δεσμού με τον ιδιοκτήτη. Συνήθως δεν γνωρίζουν τον υποκείμενο λόγο της συμπεριφοράς του σκύλου, μέχρι ο κτηνίατρος να διαγνώσει μια αλλεργία.

Με πληροφορίες από elpais.com